சிறகடிக்கும் நினைவலைகள்-2

சிறகடிக்கும்நினைவலைகள் என்றதலைப்பில்
தொடர் பதிவுகள்தொடர்கின்றன.
பகுதிஒன்றைப்படிக்க இங்கேசொடுக்கவும்
சிறகடிக்கும் நினைவலைகள் -1

சிறகடிக்கும் நினைவலைகள்-2

அந்தமான் காதலியே
எந்தன்ஆருயிர்காதலியே
யாரின்வயிற்றில்நீபிறந்தாய்
இன்றுஎன்தோளில் சாய்கிறாய்
மன்னவளேஎன்காதலியே
உந்தன்நினைவுதான்
என்னைநிமிடத்துக்குநிமிடம்
வடம்பிடிக்கிறது

மெல்லத்திறந்தவாயினால்
மின்னல்வெட்டும்உன்சிரிப்பு
என்னைதினம்தினம்காவுகொள்ளுதடி
துள்ளிவிளையாடும்புள்ளிமானின்
அழகைவிடஎன்மனதுக்குநீதான்அழகியடி
முதல்நாளில்முதல்நிமிடத்தில்
ஒற்றையடிபாதையில் நீ தண்ணீக்கலசம்
சுமந்துபோகும்வேலையில்

யாரும்மற்றவேளையில்
வான்மேகம்கண்ணீர்வடிக்கையில்
பறவைகளும்தவளைகளும்
இன்னிசைகச்சேரி செய்ய
உன்னிடத்தில்முதல் தடவைபேசிய
வார்த்தைகள்என்னவென்றுஉனக்குதெரியுமா?
நீமறந்தாலும்நான்மறக்கவில்லை
ஏதோஎழுதுவதற்காகஎன்தினக்குறிப்பேட்டை
திறந்தபோதுஅந்தமந்திசொல்வந்தது…
அதுதான் சீய்….போங்க சீய்…..போங்க
என்றவார்த்தைசொல்லும்போது
மௌனத்தில்வெற்கிதலைகுனிந்தாய்…

தொடரும்………….

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

காதல் கடிதங்கள்….

1.முகம் காணாத நெஞ்சம் – என்
முகம் காணத் துடிக்கிறதே
அவளின் பிஞ்சு விரலினால்
காகிதத்தில் பலநூறு கோட்டினிடையே
வரையும் காதல் உணர்வுகளை
தேடிப் படிக்க பைத்தியமாய்
அலைவேனே தபால் நிலையங்களில்…

எனக்காக நீ வரையும் மடலில்
உன் குவிந்த உதட்டின் புன்னகை
ரோஜாப் பூப்போல சிரிக்குமடி…
விழி மூடி உறங்கும் போதும்
என் தலையணையின் கீழே
உன் குவிந்த உதட்டின் புன்னகை
முத்தமிட்டு விழி மூடி உறங்க வைக்குதடி…

2.நீ இருப்பதும் வெகு தூரம்
நான் இருப்பதும் வெகு தூரம்
உன் நினைவு இருப்பது என் விழியோரமல்லவா
உன் காதல் கடிதம் வருமென்று
என் வீட்டுச் சுவரில் தொங்கி இருக்கும்
நாள் காட்டியில்… நாட்களை
ஒவ்வொன்றாக எண்ணியபடி…
உன் நினைவை – என் நெஞ்சில்
தாங்கியபடி காலம் நகருதடி…

3.உனக்காக நான் காதல் கடிதம் எழுதும் போது
என்னவென்று தெரியாது…
என் பேனா.முனையில் இருந்து…
மைத்துளிகள்தான் சிந்தும்
ஆனால்; சில நாட்களாக என் கண்ணீர்த் துளிகளும்
அந்த காகிதத்தில் சிந்தியதடி…
நான் அனுப்பிய காதல் கடிதத்துக்கு
பதில் ஒன்றும் வரவில்லையென்று…
தபால் காரனிடம்  எத்தனை தடவைதான் கேட்டிருப்பேன்…
அவரின் பதில் … வரவில்லை என்றே வருகிறது…

4.உனக்காக
கவிதையாக்கி கடிதம் எழுதினேன்
கவிதையாக்கிய காதல் கடித்ததை
இறுதியில் நீ மௌனமாக்கினாய்…
அந்த மௌனம்
என் உயிரை சிறிது சிறிதாக
போக்கிக் கொண்டிருக்கிறது…!

முத்துக்கமலம் மாத மின்இதழில் வந்த கவிதை.. 1.12.2013

இலண்டனில் இருந்து வெளிவரும் காற்றுவெளிமின் சஞ்சிகையில் 15.12.2013 மார்கழிமாத தொகுப்பாக வந்தது.

எனது புதிய வலைப்பூ பக்கம் வந்து.உங்கள் வலைப்பூ பக்கம் இணைத்து ஆதரவு தாருங்கள்…இதோ முகவரி….http://tamilkkavitaikalcom.blogspot.com

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

சிறைக்கூட்டுக் குயிலே வெளியே வா….வா….

பள்ளிக் காலங்களில்
பரீட்சைகள் முடிந்தது
சொந்தங்களைப் பார்க்க
வலிகள் தாங்கிய-இதயத்தை
மெதுவாக-தாங்கிய படி
புயல்காற்று மனதுக்குள்-வீசியதுபோல
வீதியை நோக்கி வருகிறேன்
பேருந்தில் ஏறுவதற்கு-வந்தது பேருந்து
இருக்கை இல்லாமல் கால்கள் வலிக்க வலிக்க
நின்ற நிலையில் பயணிந்த போது
ஓர் இருக்கையில் அழகிய இளம்பெண்-அமர்ந்திருந்தாள்
அந்த இருக்கையின் அருகே
நானும் அமர்ந்தேன் ஒன்றாக பயணித்தேன்

சில நிமிடங்கள் சில மணித்தியாலயங்கள்
அவள் பேசாமல் இருந்த ஒவ்வொரு
நிமிடங்களில் என்பார்வை-அவள் முகத்தை
சுட்டுக் கொண்டேயிருந்தது
ஏதோ இறைவன் செய்த
தவமென்று-தொரியவில்லை
அவள் கைக்குட்டை தவறுதலாக
பேருந்தில் விழுந்து விட்டது

அவள் ஜன்னல் ஓரத்தில்-இருக்கையில்
அவள் முடிகளை காற்று
திருடிக் கொண்டே இருந்தது
ஏதோ தன்னை மறந்து-கற்பணை
கடலில் மிதந்து கொண்டு -இருந்தாள்
அவள் கைக்குட்டையை-எடுத்து
என் கையாள் பொத்திய-படி
இந்தாங்கள் என்று-நீட்டினேன்
ஏதோ மெளனம் கலந்த
புன்னகை அவள் முகத்தில் -மலர்ந்தது,
அவள் சிரிப்பில் கட்டுண்டு
அவள் சிரிப்பு என் -கழுத்தில்
மாலையாக ஏறியது போல்-ஒரு
ஒரு புன்னகைப் புயல்-என்னுள் வீசியது

என் வீட்டில் இருந்து
உன் வீடு மூன்றாவது- வீதியென்று
நீ சொன்னபோதுதான் நான்-அறிந்தேன்
நீ சிறகுடைந்த பறவை-போல்
நீ வீட்டுக்குள் கட்டுண்டு கிடந்தாய்
என்பதை நீ சொன்னபோதுதான்-நான் அறிந்தேன்
நீ ஒரு சிறைக்கூட்டுக் -குயிலென்று
காதல் என்னும் சிறகை வளர்த்து
கூட்டை ஒடைத்து வெளியே வருவாயா

உன் விலாசம் அறிந்த-நான்
உன் வருகைக்காக-வீதியோரத்தில்
பயணிகள் நிழல் குடையின் கீழ்
பேருந்து பயணிகளில் ஒருவனாய்
உன் வருகைக்காக-நான்
காத்திருப்பேன் என் சிறைக் கூட்டுக் -குயிலே
நீ வெளியே வா…..வா…….

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

தாண்டாதே தாண்டாதே வாசற் படியைத்தான் தாண்டாதே….

அரும்பு மீசை துளிர் விடும்-காலம்
உன்னை உயிருக்கு உயிராய்-காதலிச்சேன்
நீ இல்லாமல் நான்- இல்லை
நான் இல்லாமல் -நீ இல்லை
என்ற ஈறெடுக்கு தொடர்களுக்குள்
சிட்டுக்குருவி போல் -பறந்து
காதல் வானில் சிறகு -விரித்தோம்
பெண்ணே தாண்டாதே தாண்டாதே

வாசற் படியைத்தான் -தாண்டாதே
பிரியாதே பிரியாதே
காதலனை விட்டுப் பிரியாதே

உன் அப்பன் உன் ஆத்தாள்
என்னப்பன் என்னாஆத்தாள்
இரண்டுபேரும் சங்க கூட்டம்- போட்டு
ஊர்முழுக்க விலாசமாய்
திருமண வாழ்த்து மடல்-கொடுத்து
அக்கினி சாட்சியாய்
அருந்ததி-பார்த்து
அம்மி மிதித்து-நடக்க இருக்குது
இருவரி மணக்கோலம்
அதை மறந்து போகப்போகிறாயா?-பெண்ணே
தாண்டாதே தாண்டாதே
வாசற் படியைத்தான் -தாண்டாதே
பிரியாதே பிரியாதே
காதலனை விட்டுப் பிரியாதே

காதலன் காதலியிடையே
வாய்ப் பேச்சால் வீன் பழிவருவது-வழக்கம்
அந்த வீன் பேச்சை நிறுத்தி விடும்-பெண்ணே
போர்கோலம் கொள்ளாமல்
பொறுமை காத்திடும் பெண்ணே,
நம் இருவரின் பாச உறவை
தூக்கி எறிந்து விடாதே -பெண்ணே
தாண்டாதே தாண்டாதே
வாசற் படியைத்தான் -தாண்டாதே
பிரியாதே பிரியாதே
காதலனை விட்டுப் பிரியாதே

காதல் வானில் சிறகை விரிக்கும்-காலத்தில்
நாம் இருவர் நமக்கிருவர்
என்று அடிக்கடி சொல்வாயே-பெண்ணே
அந்த வார்தைக்கு கை விலங்கு
பூட்டுப் போட்டுவிட்டாய் -பெண்ணே
அந்த கை விலங்குப் பூட்டை
உடைத்தெறிய -வந்திடும் பெண்ணே
வந்திடும் பெண்ணே
தாண்டாதே தாண்டாதே

வாசற் படியைத்தான் -தாண்டாதே
பிரியாதே பிரியாதே
காதலனை விட்டுப் பிரியாதே

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

என்னை அழவைத்த பெண்ணே உன்னை அள்ளியனைக்க துடிக்குது என்கரம்

உன் நினைவுக் கீற்றுக்கள்-என்
மனதில் புயலாக -எழுகிறது
இருந்தாலும்-என்னை
அழவைத்து அழவைத்து-என்னை,
ஏன் துடியாய் -துடிக்கவைக்கிறாய்
உன் நினைவுகள்-என் மனக்கதவுகளில்
பூட்டப்பட வில்லை
எப்போதும் திறக்கப்பட்டிருக்கிறது,
ஆனால் உன்மனதில்,
என் நினைவுகதவுகள்,
பூட்டப்பட்டது -ஏன்
சொல்லும் பெண்ணே-சொல்லும் பெண்ணே,

 

சில நேரங்களில்- உன்னை
என் மனக்கதவுகள் நினைக்க-மறுத்தாலும்,
நான் கை பிடித்து எழுதும்-பேனா
கண்ணீர் துளியை -விட்டு விட்டு
உன் ஞாபக அலைகளை
காகிதத்தை-நனைக்க வைக்குது,
நான் உனக்காக,
காதல் மடல் எழுதமறுத்தாலும்,
அந்த பேனா -மறக்கமாட்டாது,
அது எப்போதும் உன்-நினைவுக்
காற்றை வீசிக் கொன்டே -இருக்கும்,
ஏன் பெண்ணே -என்னை,
அழவைத்து அழவைத்து,
அழகு பார்கிறாய்,
இது உனக்கு -அழகா,
சொல்லும் பெண்ணே-சொல்லும் பெண்ணே

 

சிலமாதங்கள் சில வருடங்கள்
கடந்த நிலையில்
என் மனதுக்குள் காதல் -என்னும்
பாச உணர்வை -நீ சுவைக்க வைத்துவிட்டாய்,
நீ என்னை அழவைத்த -ஒவ்வொரு நிமிடங்களில்,
என் மனதுக்குள் புயல் அடித்தது,
என் மன உணர்வுகள் -மரணத்தில் சாய்ந்தது
நிலவு கூட தேய்ந்து-சில
நாட்களில் அது-முழுமை பெறும்
ஆனால்என்னை அழவைத்துவிட்டாய்-பெண்ணே
உன்னை அள்ளியணைக்க
என்கரம் -தழுவுதே,

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

கணவனின் இடைவிட்ட பிரிவாள் மனைவியின் உள்ளத்தில் அலைபாயும் சோகங்கள்

ஊரில் வாழ்ந்தது-போதுமென்று.
ஊர்மறந்து போகப் போகிறாயா.
பெற்ற பிள்ளையும் கட்டிய-மனைவியையும்.
உன் சொந்த பந்தங்களும் கதர கதர.
நீ கப்பல் ஏறி வெளிநாடு -சொல்லப் போகின்றாயா.
உன் இடைவிட்ட பிரிவாள்.
நான் தினம்…..தினம்….
செத்துப் பிழைக்கின்றேன்.

உன்மனைவி பிள்ளை பெரிதென்று-பாராமல்.
பணம்……பணம் -என்று.
உன் உள் மூச்சு வேண்டுதே.
நீ யார் இடமும் கை ஏந்தாமல்.
சுதந்திரமாய் வாழ்வதற்காய்.
நாலுபேருக்குள்-நல்ல
மனிதனாய் வாழ வேண்டும்-என்று.
உன் உள் நெஞ்சம் -துடிக்குதே.
அது எனக்கு நன்றாக -புரிகிறது
எனக்குகடவுள் எழுதிய எழுத்தோ-என்று.
எனக்கு தெரியவில்லை.
இருந்தாலும் உன்நினைவுகளில்-நான்.
தினம் தினம் செத்து செத்து வாழ்கிறேன்.

நீ அன்னியவன் நாட்டில்-இருந்து.
கற்றை கற்யையாய்-நீ
பணம் கொண்டு வந்து போட்டலும்-நீ
என் அருகில் இருப்பதற்கு இணையாகுமா?
சொல்லும் என் அன்புக் -கணவனே.
சொல்லும் என் அன்புக்-கணவனே.

நான் இல்லாவிட்டால்.
நீ மரணத்தின் விழிம்பில்
சாய்வாய் என்று-நான் நன்கு அறிந்தேன்.
என்னதான் செய்வதென்று-தெரியவில்லை.
உனக்காகவும் நம் பிள்ளைக்காகவும்.
என் உதிரத்தையும் வியர்வையும்
ஊனாக உருக்கி.
நம் வாழ்கையில் ஒளிவிளக்கு ஏற்ற.
உன்னை நான் சில.
ஆண்டுகள் பிரிந்து வாழ்கிறேன்.

நாம் ஊரில் -வாழ்ந்த காலத்தில்
நம்மிடம் பணம் இல்லை-என்று.
மாற்றானிடம் கையெந்தி -கேட்ட போது.
இல்லை என்று -சொன்னானே.
அந்த வடுக்கள் இன்னும்-என்
நெஞ்சில் அழியாமல்-இருக்கிறது.
அந்த இலட்சியத்துக்காய்.
சிறிது காலம் பிரிகிறேன்.
நீ பொறுமை காத்திடு.
என் அன்புக்குரிய பாசக் கிளியே.

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

காதலியின் வருகைக்காக காத்திருந்த காதலன்;;

என்சொந்தக் கிளியே
என் சோலைக் கிளியே.
நீ தூது வருவாய் என்று
நான் தூரத்தில்- காத்திருந்தேன்.
சொந்தங்களை.விட்டு விட்டு
சோகங்களை சுமந்துவராமல்.
என் நினைவுகளை சுமந்துவா
என்சொந்தக் கிளியே

பாடிப்பறந்த கிளியே
பரவசமாய்-ஆனகிளியே.
பாவம் அறியாத-என் சொல்லக்கிளியே.
பரதவித்து பரதவித்து.
என்னை தேடுகின்றாய்.
பாவம் அறியாத-என்
செல்லக் கிளியே-உனக்காக.
நான்-சோலைவனத்தில்.
தாடி வளர்த்து-தனியாக வாழ்கின்றேன்.
என் சோக உணர்வை
புரிவாயா..என் செல்லக்கிளியே.
செத்து செத்து நான் அழுகின்றேன்
என் சோக உணர்வு புரியவில்லையா?
சொல்லுமடி என் செல்லக் கிளியே

உன் அப்பன் உன் ஆத்தாள்
நம் காதலுக்கு-எதிரியாக இருப்பாங்கள்
என்று-முன்பே சொன்னேனடி.
அது உனக்கு புரிந்து கொள்ளவில்லையடி.
என் செல்லக்கிளியே.
உன் அப்பனும் உன் ஆத்தாலும்
சொல்லும் வார்தையை கேர்கையில்.
பசுமையாக இருந்த இதயத்தில்
றோஜா முள் போல குத்தியதடி
அன்பே ஆயிரம் இடருகள் வந்தாலு.
நம் காதல் எப்போதும் தோற்காகது.
என் சின்னக் கிளியே…

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்.சிறுகதை(பாகம்-04) பாகம் 01.02.03.04…பகுதியைக் கொண்டவை.அதன்நிறைவுப்பகுதி.

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்.சிறுகதை(பாகம்-04) பாகம் 01.02.03.04…பகுதியைக் கொண்டவை.அதன்நிறைவுப்பகுதி. பாகம்04.ஆகும் சென்ற வாரத்தின் தொடர்ச்சி.அம்மா மாப்பிள்ளை பார்க்க போனிங்கள்.என்னவாயிற்று.

என்று கேட்டாள்.ஆனந்தி…….. அதற்கு தாய் சொல்லுகின்றால் மகள் நீ இழக்க கூடாததை இழந்து விட்டாய் என்று பதில் சொல்னால் மாப்பிள்ளை வீட்டார் கூறியதை தாய் கூறியதும் தாங்கமுடியாத ஆனந்தி அவள் சுயமாக முடிவெடுக்கின்றாள் அவள் எடுத்த முடிவானது அவள் உயிரை அவலோ  நஞ்சு அருந்தி மாய்த்தக் கொள்கின்றாள்.எனவே நம்நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளி நாட்டில் வேலையென்று ஏழைகளின் பணத்தை பிடங்கி சாப்பிடும் பிசாசுகளின்(ஏஜென்) வார்தைக்க கட்டுண்டு வெளிநாடு என்ற மோகம் கொள்ளாமல் நாம் பிறந்ததாய் நாட்டில் மானத்தோடும் .சுயகொளரவத்துடனும் வாழ்வது இன்றைய பெண்களுக்குச் சாலச் சிறந்தது ஆனந்தியை போல வாழ்வு சிரலியாமல் வாழ்ந்தாள்; இன்யைற பெண்களுக்கு சாலச்சிறந்தது  வெளி நாடு எப்படி சொர்க்கம் என்றாலும் -நம்நாட்டுக்கு ஈடாகுமா?….. நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்.என்ற சிறுகதை04 பாகத்துடன் நிறைவு பெறுகிறது.

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்-(பாகம்-04) (03)மூன்றாம்பக்கத்தின் தொடர்ச்சி

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்-(பாகம்-04) (03)மூன்றாம்பக்கத்தின் தொடர்ச்சி

ஒருநாள் வீட்டு எஜெமானிடம் இருந்து தப்பித்து பக்கத்தில் உள்ள காவல்துறை நிலையத்துக்குச் சென்று. அங்கு தனக்கு ஏற்பட்டஅவல வாழ்கையை விலாவாரியாக அக்குவேறு ஆணிவேறாக.எடுத்து சொன்னால்.அதை பத்திரிக்கைகளும் ஏனைய தொலைக்காட்சி ஊடகங்களும் விலாவாறியா அகிலமெங்கும் ஒளிபரப்புச் செய்தது.ஆனந்தியின் தாயனவள் தனது வீட்டில் தொலைக்காட்சி பார்த்துக் கொண்டு இருந்த வேலையில் தன் மகளைப் பற்றிய செய்தி ஒளிபரப்பபட்டதை பார்த்து பாறி பதறி.அழுதாள்

அந்த வேலையில் வெளிநாட்டில் உள்ள தனது மகளுக்கு தொலைபேசி எடுத்து பேசமுடியவில்லை. பின்பு சில மணிநேரம் கழித்த பின்பு தொடர்பை ஏற்படுத்திய போது  ஆனந்தி சொல்லுகின்றாள்.(நான்மோசம்ஆகிற்றேன் என்று தனது தழுதழுத்த குரலில்.சொன்னாள்)அதன் பின் குடிநுழைவு அதிகாரிகள் பயண ஒழுங்கு ஏற்பாடு செய்து அவள்தனது தயகம்நோக்கி புறப்பட்டாள். அவள் தாயகத்தை அடைந்தவுடன் அழுது அழுது தன் உயிரை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மாய்த்து வருகின்றால் அப்படி அவளுடைய வாழ்கை தொடர்ந்தது  என்னதான் செய்வது 3வருடம் கழித்த பின்பு மகள் இப்படி தொடர்ச்சியா திருமணம் செய்யாமல் இருப்பதா?என்று நினைத்தக் கொண்டு தாயும் தந்தையும் அருகில் உள்ள ஊருக்கு மாப்பிள்ளை பார்க்க சென்றார்கள்.அந்த வேலையில் மாப்பிள்ளை சொல்லுகின்றார் உங்கள் மகள் வெளிநாட்டில்.அவள் கற்பை சூரையாடி விட்டார்கள்.அப்படிப்பட்ட உங்கள் மகளை நான் எப்படி கலியாணம்செய்வது என்று மாப்பிள்ளை கேள்வி கேட்டார் அதற்கு ஆனந்தியின் தாயும் தந்தையும் பதில் சொல்லாமல் தலை குனிந்தார்கள்.அம்மா நீங்கள் மாப்பிள்ளை கேட்க்க போனீர்கள் என்ன சொன்னாங்கள் அம்மா என்று ஆனந்தி கேட்டால்…அதற்கு…….

.தொடரும்…………………

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்.(பாகம்-03) (01.02)பாகத்தின்.தொடர்ச்சி.(03)பாகம்

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்.(பாகம்-03) (01.02)பாக்கத்தின்.தொடர்ச்சி.(03)பாகம் ஆனந்தியின் தாயின்முடிவால் அவளும் தன்குடும்ப வறுமைநிலையை மனதில்சுமந்தவாறு.வெளிநாடு செல்லபுறப்படுகின்றால்……………………

அவளை ஏஜென்டு கொழும்புக்கு அழைத்துச் சென்று அவளுக்குரிய பயணஅனுமதியை பெற கடவுச் சீட்டு காரியாலயத்துக்கு சென்று.கடவுச்சீட்டும் பெற்று விமான பயணத்துக்கான பயணசீட்டையும் பெற்று.அவள்வெளிநாடுசெல்ல எல்லாம்பூர்தியாகி விட்டது.அவள் விமானத்தில் புறப்படுவதற்கு இன்னும் இரண்டு நாட்கள் உள்ளது.இந்த இரண்டு நாட்களுக்கு இடையில் தனது சொந்தங்களின் வீடுகளுக்குச் சென்று.உணவுஉண்டு சந்தோசமாக பேசி.மகிழ்ந்து பிரியாவிடை பெற்று.மறுநாள் தன் தாயகத்தில் இருந்து பிரிகின்றால்.விமானம் ஏறினால் வெளிநாட்டுக்கு. அங்கு அவள் போய் சென்றடைந்தாள்.அங்கு அவளை வரவழைக்க ஒரு.ஏஜென் காத்திருந்தான்அவன் பொறுப்பெடுத்து ஒரு எஜெமானின் வீட்டுக்கு பணிப் பெண்ணாக பணிபுரியவைத்தான.; நாள்அடைவில் அவளுக்க வேலையும் பிடித்திருந்தது.மாதம் ஒன்றுக்கு.சுமாரக இலங்கைப் பணம் ரூபாய்-20000 கிடைத்தது.அவள் மாதாமாதம் அனுப்புவள்.அந்தப் பணத்தை ஆனந்தியின் தாயானவள் மிகவும் சிக்கனமாக சேமிப்புச் செய்தாள். ஆனந்தியின் அப்பா ஒரு இதய நோயாளி.அவருக்கு சிகிச்சை செய்வதற்காக கனவரை வைத்திய சாலைக்கு கொண்டு சென்றால் இந்த விடயத்தை ஆனந்திக்கு தொலை பேசி மூலம் சொன்னால் அவளும் சந்தோசமடைந்தாள். ஆனந்திக்கு ஒரு வீடு தேவைஎன்று தாய் நினைத்து.ஆனந்திக்கு ஒரு கல்விட்டையும் கட்டினார்கள் அவளுடைய தாய். சிலநாட்கள் கழிந்தபின் ஆனந்தி தொலைபேசி அழைப்பு. எடுக்கின்றாள் அம்மா நான் வருவதற்கு இன்னும் 3 மாதங்கள் உள்ளது. ஏன் என்றால் எனக்கு 3 வருடம் முடிவதற்கு .அதன் பின்புதான் என்னைப் பார்க்கும் எஜெமான் என்னை விடுவிப்பார். என்று ஆனந்தி.தனது தழுதழுத்த குலலில்.பதில் சொன்னால் அந்த அழுத குரலை கேட்டவுடன் தாயின் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் மல்கியது. என்ன செய்வது எல்லாம் இறைவன் துணை என்று தன் மனதி நினைத்துக் கொண்டு ஒரு பெருமூச்சிவிட்டாள்.ஆனந்தியின் விதியோ தொரிய வில்லை அவளுடைய வீட்டு எஜெமான் அவளுடைய கற்பை ஒரு நாள் சூரையாடிவிட்டான் அந்த வேதனையை ஆனந்தி தன் தாயிடம் சொல்ல வில்லை. ஒரு நாள் ஆனந்தி வீட்டு எஜெமானிடம் இருந்து தப்பிச்சு…… தொடரும்……….

-நன்றி

-அன்புடன்-

-ரூபன்-