புதுவசந்தம் தந்திடுவாய் புத்தாண்டே

அம்மா அப்பா தம்பி தங்கை.அண்ணா

என்ற பாச உறவுகளுடன் –கூடி மகிழ்ந்த வீடல்லவா.

சுற்றி திரிந்தோம் திண்ணைகளில்.

சுகமாய் இருந்தோம் – அப்போது.

அன்பும் உறவும் சூழ்ந்திடவே.

சுகமாய் இனிதாய் இருந்த வீடல்லவா.

முன்பு மூடிய சுவருடன் உள்ளது -எங்கள் வீடு

இப்போ திறந்த வெளிதனில்

ஒற்றை சுவருடன் நிக்கிறது

வீட்டை சுற்றி பூஞ்செடி வைத்து  

நந்தவனம் போல இருந்த வீடு.

இப்போ பாலைவனமாக இருக்கிறது.

எங்கள் குடும்பத்தில் உள்ள கல்விமான்கள்

அத்தனைபேரும் பிறந்து வளர்ந்து

 படித்த வீடு- இதுஅல்லவோ.

வீட்டை உருவாக்கா என்அப்பா என் ஆத்தால்

என்ன வியர்வை சிந்திருப்பார்கள். ??

எங்கள் வீட்டிடைப் பாரும்

பட்ட துன்பம் அழகாய் தெரியும்

புத்தாண்டே நீ வந்திடுவாய்

எங்கள் வீட்டில் நாங்கள் –வாழ்ந்திட

வாழ வழி செய்யும்-எத்தனையோ

மனிதப் பிறவிகள் துன்பத்தில் –வாடுகிறது.

அவர்கள் வாழ்விலும் எங்கள் வாழ்விலும்

புது இல்லங்களில் புகுந்திட

புது வசந்தம் வீசிடுவாய்..புத்தாண்டே.

கொட்டும் பனியிலும் கொட்டும்-மழையிலும்

குடும்பத்தை பிரிந்து தன் குடும்பத்தை விட

நாடே நமக்கு மேலானது என்று எண்ணியபடி.

உள்ளக் கிடக்கையில் உணர்வுகள் தேங்கி நிக்க

இரவு பகல் விழித்து. நாட்டு எல்லைப்புறத்தில்

காவல் காக்கும் வீரர்கள் எத்தனை.

நாட்டுக்கு நாடு நடைபெறு யுத்தத்தை

மலருகிற புத்தாண்டில் அமைதியாக்கிடுவாய்.-புத்தாண்டே.

துன்பப்படும் மக்களுக்கு புதவசந்தம் வீசும்-புத்தாண்டே

நாட்டுக்கு உழவே தலைசிறந்து என்று

எண்ணியபடி அல்லும் பகலும் வியர்வை-சிந்தி

எண்ணிய சிந்தனையில் ஏர்பிடித்து

நிலம் உழுதும் விவசாயின் வாழ்க்கையில்.

வரலாறு கானாத.விளைச்சளை –அள்ளி

கொடுத்துடுவாய் புத்தாண்டே.

புத்தாண்டே நீவருக.

எங்கள் வாழ்வில் புதுவசந்தம்-தந்திடுவாய்

 

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

உயிரில் பிரிந்த ஓவியமாய்

உணர்வுகள் அற்ற மனிதனாய்

அவளின் சிரிப்பில் சிதையுண்டும்

அவளின் மெளன விழிகளின் பார்வை

ஒரு போர்க் கோலம் பூண்டது

சந்த தமிழ் கொண்டு அவள் சாயலை.

இன்பத் தமிழ்கொண்டு அழைத்த போது

அவளின் அந்தத் தமிழ் புரியவில்லை-எனக்கு

அவள்தானே வேற்றுமொழிக் -காறி யோ???

விடை தெரியாத புதிராக-மனசுக்குள்

 

 

அவள் சிந்திய -கண்ணீர்த்துளிகளை

மெல்லிய காற்று வாரி அள்ளி -எறிந்தது

என் சாந்த -முகத்தில்

அவளின் மௌ சிரிப்பில் சிதையுண்ட –நான்

கரை சேர இதயமாய் -வழியில்லாமல்

கரையோரம் தத்தளிக்கிறேன்

கரைசேர வழி ஒன்று சொல்லிவீரே

தரையோரம் தனியாக -விட்டு விட்டு

நீ மலையோரம் போகிறாய்

வாலிபம் உள்ள இளைஞ்ஞன் வாழ நினைப்பது-குற்றமா

 

 

சாவிலும் கொடியது உன்- வார்த்தைகள்

வாழ நினைத்த எனக்கு -உன் வார்த்தைகள்

என் நெஞ்சை -சுட்டதடி

விசத்திலும் கொடியது உன் வார்த்தைதான்

என்பதை இப்போ உணர்ந்தேனடி…………

போகப்போக இன்னும் தொடருமா???????

என்ற  வினாவுக்கு விடை-தேடுகிறேன்…..

——————————————————————–

 

குறிப்பு–கவிதைப்  போட்டிக்கான இறுதிமுடிவு வருகிற வாரத்தில் வெளிவரும் என்பதை மிக மகிழ்ச்சியாக  தெரியப்டுத்துகிறேன்

ஏன் என்றால் அனைத்து கவிதைகளும் மிக  திறமையாக படைத்துள்ளார்கள் ஒவ்வொரு போட்டியாளரும்..நடுவர்களின் பரிசீலனையில் உள்ளது…

 

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

இணையாத நேர்கோடுகள் (சிறுகதை)

ஜீவன் அழகான குடும்பத்தில் பிறந்து வளர்ந்தவன் அவனுக்கு அம்மா அப்பா என்ற இருசொந்தங்கள்தான் உள்ளது ஜீவனைப் பெற்றெடுப்பதற்க்காக தாயனவள் வணங்காத தெய்வங்களும் இல்லை அவள் போகாத கோயிலும் இல்லை திருமணம் செய்து 5 வருடங்கள் கழிந்த பின்பு தான் அழகான ஆண்குழந்தையை பெற்றெடுத்தாள் அவன்தான் ஜீவன்,

 

தாய்மடியில் பிறந்து மண்மடியில் வளர்ந்து பலகனாய் வளர்ந்து இன்று இளைஞ்ஞனாய் நிக்கின்றான் ஜீவன்,
ஜீவன் குடும்பத்தில் ஒரே வாரிசு என்ற காரணத்தாள் அவன் கேட்டதை எல்லாம் வேண்டிக் கொடுப்பார்கள் அது மட்டுமா? இன்று போட்ட உடைகளை நாளை போடமாட்டான்,உடை கொஞ்சம் கசங்கினால் போதும் அதையும் மாற்றிவிட்டு புதிய உடையை அணிந்திடுவான்,
ஜீவனுடைய அப்பா ஒரு தொழில் அதிபர் அப்படி இருக்கும் போது ஜீவனிடத்தில் பணத்துக்கு குறைவே இல்லை,

 

ஜீவன் பள்ளிக்கூடம் சென்று படித்து வந்தான் அவன் படிக்கும் பள்ளிக்கூடம் ஒரு கலவன் பள்ளிக்கூடம் அங்கு ஆண்களும் பெண்களும் கல்வி கற்க்கும் பள்ளிக்கூடம் ஜீவன் 10ம் வகுப்பு படிக்கும் போது மிகவும் அழகானவன் நல்ல மா நிறம் கொண்டவன் அவனுடைய பேச்சும் நடையும் பெண்களை மெதுவாக கவரும் அப்படி அழகு படைத்தவன் ஜீவன்,

 

அவனுடன் 10ம் வகுப்பு படிக்கும் ஒரே வகுப்பறையில் உள்ள அமுதவிழி என்ற மாணவியுடன் காதல் மலர்ந்தது ஜீவன் மட்டுந்தான்அழகு அல்ல அமுதவிழியும் நல்ல அழகான பெண் அவளை பார்ப்பதற்கு ஆயிரம் கண்கள் தேவை, அப்படிப்பட்ட அழகு தேவதைதான் அமுதவிழி,

 

அமுதவிழியின் குடும்பம் ஒரு கஸ்டப்பட் குடும்ப பின்னனியைச் சார்ந்தவர்கள் அவர்கள் ஒரு (குயவர்கள்)அதாவது சட்டி பானை செய்பவர்கள் அப்படிப்பட்ட குடும்பத்தில் அப்படிப்பட்ட அழகான பெண் பிறந்தாள் அவள்தான் அமுதவிழி அவளுடைய தாயும் தந்தையும் மண்னுலகை விட்டு ஆழிப்பேரலையின் தாக்கத்தாள் சிவபதம் அடைந்தார்கள் அமுதவிழி தனியாக தனித்துவிட்டாள் படைத்த இறைவன் சும்மா இருப்பானா,அமுதவிழியை அவளுடைய சித்தி வளர்த்தாள் அவளுடைய நல்லது கெட்டது எல்லாம் அவளுடைய சித்திதான் இப்படியாக அமுதவிழியின் வாழ்க்கை தொடர்ந்தது,

 

ஜீவனுக்கும் அமுதவிழிக்கும் இடையில் காதல் நட்பு மலர்ந்து 2வருடங்கள் ஆகிவிட்டது,ஜீவன் காதல் என்னும் புனித யாத்திரையை ஆரம்பித்த நாளில்லிருந்து சரியான நேரத்துக்கு வீட்டுக்கு போவதில்லை இதைப்பார்த்த ஜீவனின் தாயனவள்கேட்க்கின்றாள் என்னமகனே எல்லாநாளும் நேரத்துக்கு வீட்டக்கு வாரனி உன்னை சில நாட்களாக கவனித்து வருகிறேன் மிகவும் காலம்தாழ்த்தி வருகிறாய் என்று தாய் கேட்டாள் அதற்கு ஜீவன் சொல்லுகிறான்
ஒன்றும் இல்ல அம்மா இன்று பள்ளியில் விவசாயப்பாடத்தில் செய்முறை பயிற்சியாக  நாற்று மேடை தயாரித்தல் வேலை செய்ததாள் வீட்டுக்கு காலம் தாழ்த்திவரவேண்டியாச்சு என்று பதில் சொன்னான்

 

எப்படிஎன்றாலும் நாம எந்த எந்த டைப்பில் கண்ணை சிமிட்டுவோம் என்று பெற்றவள் கண்டுபிடித்திடுவாள்,ஏமாத்த முடியாது,அப்படிப்பட்டது தாயின் சக்தி

 

ஆனால் ஜீவன் அமுதவிழியை காதலிப்பது அவனுடைய குடும்பத்துக்கு தெரியாது அதைப்போன்று அமுதவிழியின் வீட்டுக்கும் தெரியாது ஒரு நாள் பள்ளிக்கூடம் விட்டு ஜீவனும் அமுதவிழியும் பள்ளிக்குபக்கத்தில் உள்ள பூங்கா வனத்தில் ஊஞ்சலில் உக்காந்து இருந்த படி பேசிக்கொன்டு இருந்தாள்கள் அப்போது ஜீவனுடைய அப்பாவும் அம்மாவும் எதேச்சியாக அந்த வழியாக வந்தார்கள் அவர்கள் இருவரும்பேசிக் கொண்டு இருப்பதை கண்டார்கள் ஒன்றும் பேசாமல் வீட்டுக்கு வந்தார்கள் ஆனால் அவன் அப்பா பார்த்ததை ஜீவன் காணவில்லை.

 

ஜீவன் வீட்டக்கு வந்தான்அப்போது அவனுடைய தாயும் தந்தையும் மெளனமாக நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தார்கள் ஜீவன் அவனுடைய உடைகளை மாற்றிவிட்டு சரத்தை கட்டியபடி தொலைக்காட்சிக்கு பக்கத்தில் உள்ள நாற்காலியில் அமர்ந்தான்,

அப்போது தந்தை கேட்கிறார் (இன்று எங்கே போனாய்)அவன் சொல்லுகிறான் நான்பள்ளிக்கூடம் போனேன்(நீ வேறு இடத்துக்கு போக வில்லையா? என்று பலவாறு கேள்விக்கனைகளை தொடுத்தார் அப்போது ஜீவன் சொல்லுகிறான் நான் ஒரு இடமும் போகவில்லை பள்ளிக்கூடம் மட்டுந்தான் போனேன் என்று பொய்யான பதிலை கூறினான் ஜீவனின் அப்பா ஆத்திரமடைந்தார்,

 

அப்பா சொல்லுகிறார் 10 மணிக்கு நீயும் சாதி தரம்குறைந்த அந்த அமுதவிழியும் பூங்காவனதில் பேசிக்கொண்டு இருந்தனி நானும் உன் அம்மாவும் பார்தோம் என்று கூற ஜீவன் ஆமாம் என்று சுய நிலை மாறியவாறு பதில் கூறினான்

 

அந்தவேலையில் ஜீவனின் தகப்பன் சொல்லுகிறார் நீ அவளை  காதலிச்சாள் உன் அப்பாவையும் அம்மாவையும் நீ மரணத்தில்தான் சந்திப்பாய் என்று அகோர வார்த்தையாள் சொன்னார் அதைக்கேட்ட ஜீவன் மெளனமாகினான்,

 

சில நாட்கள் கடந்த நிலையில் அமுதவிழியின் முகத்தை கூட திரும்பிப்பார்பதில்லை,இருவருக்கும் இடையில் உள்ள அன்னியஒன்னியத் தொடர்பு மின்சாரம் துண்டிப்பது போல துண்டிக்கப்பட்டது,

 

ஜீவனைப்பார்த்து அமுதவிழி கேட்கின்றாள் என்னுடன் பேசமல் இருக்கின்றாய் என்ன காரணம் என்று கேட்டாள்  இப்படித்தான் சில ஆண்கள் தங்கட காரியம் முடிந்தாள் மற்றவங்களை ஒதுக்கிவைத்து விட்டுவிடுவாங்கள் என்று பதில் கூறினால்,அந்தவேலையில் ஜீவன் சொல்லுகிறான் அந்தமாதிரி ஆள் இல்லை நான் ,பெரிய பிரச்சினை என்ன என்று அமுதவிழி கேட்டாள் ஜீவனும் சொல்லுகிறான்

 

அவனுடைய அப்பா சொன்ன அகோர வர்த்தைகளை சொன்னான் அந்த வேளையில் அமுதவிழி சொல்லுகிறாள் நான் ஆரம்பத்திலே சொன்னேன்  நான் ஒரு அனாதை சாதிகுறைவான குடும்பத்தில் பிறந்து என்னுடைய சின்னத்தாயுடன் வாழ்ந்த நான் என்று என்னுடைய வரலாற்றை சொன்னேன் நீ அதையும் பொருட்ப்படுத்தாமல் ஒற்றைக்காலில் நின்றாய் அப்போ,
இப்ப என்ன சொல்லுகிறாய் உன்அம்மா அப்பா பேச்சை கேட்டுத்தான் இப்படி நடக்கிறாய் என்று வரம்பு மிறிய வார்தைகளால் கேட்டாள்,

 

இருவரும் பரிவு என்ற நேர்கோட்டை அண்மிக்கின்றார்கள் ஜீவன் சொல்லுகிறான் அமுதவிழி இன்றுடன் உனக்கும் எனக்கும் இடையில் உள்ள தொடர்பு  ஒன்றை ஒன்று சந்திக்காத நேர்கோட்டைப் போன்றது இனி நீ வேறு,நான் வேறு என்று பதில் கூறினான்,

 

அமுதவிழியின் கண் விழிகளில் இருந்து கண்ணீர் பெருகியது,அந்த வார்த்தையை கேட்டவுடன் அவளுடைய மனம் அலைமோதியது,

 

இன்று சாதி என்ற வார்த்தையாள் எத்தனை காதலர்கள் எத்தனை குடும்பங்கள் பரிவு என்ற துயர சிலுவையை சுமந்து கொன்டு வாழ்கிறார்கள் காதலுக்கு சாதி ,மொழி  என்ற த்ததவக் கோள்ப்பாடுகள் இல்லை  ஆணும் பெண்னும் மனம் ஒத்து வாழ்ந்தாள் போதும் அதுதான் வாழ்க்கை

 

சாதி குறைவானவனின் உடம்பில் ஓடும் -குருதியன் நிறம் சிவப்புத்தான்,
சாதித்தரம் கூடியவன் உடம்பில் ஓடும் -குருதியும் சிவப்புத்தன்
அன்பாந்த உறவுகளே சாதி என்ற வன் சொல்லை பயன்படுத்தி இனி காதலர்களை பிரிக்கவேண்டாம், அவர்களை வாழ வழிவிடுங்கள்

 

அடுத்த படைப்பில் சந்திக்கின்றேன்

 

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்.சிறுகதை(பாகம்-02)

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்.சிறுகதை(பாகம்-02) முதற் பக்கத்தின் தொடர்ச்சி……… அன்றாடம் கூலித் தொழில் செய்து வாழ்வாதுதான் வழக்கம்

இருந்தாலும் பெற்றமனசு சும்மா இருக்குமா? ஆனந்தியின் தாயனவள் தன் கஸ்டத்தின் பெருந்தன்மையை உணர்ந்து பாக்கத்து வீட்டுக்குப் போய் பாத்திரங்கள் சுத்தம்செய்தல் வீடுகளைசுத்தம்செய்தல் போன்ற வேலைகளை தன் நிலையை உணர்ந்து செய்து வந்தாள் அதில் ஒரு நாளைக்கு கிடைக்கும் 30ரூபா பணத்தை வைத்து அன்றாடம் வயிற்றுப் பசியை தீர்ப்பதுதான் வழக்கமாக இருந்துவந்தது.எப்படி கஸ்டப்பட்டாலு தன் மூன்று பிள்ளைகளையும் எப்படியாவது படிப்பிக்க வேண்டும் என்று முழு தன்நம்பிக்கையை மனதில். வளர்த்தாள் . அன்று ஒருநாள் ஆனந்தியின்; ஊருக்கு வெளி நாட்டில் வேலைஎன்று ஏழை மக்களின் பணத்தை பிடுங்கும் பிசாசு வந்தது.அதுதான் வெளிநாட்டக்கு வேலை என்று ஆக்களை அனுப்பும் ஏஜென். அவன் ஆனந்தியின் வீட்டக்கு வந்து ஆனந்தின் தாயிடமும் தகப்பன் இடமும்.ஆசைவார்தையை.எழும்பு இல்லாத பலபக்கம் வளைந்து நெழியும்.நாக்கினால் அதுமட்டுமா வீட்டுக்கு வந்த ஏஜென் கொஞ்ச நெஞ்ச வார்த்தையா.சொன்னான்.அம்மா நீங்கள் கஸ்டப்படுகின்றீர்கள் உங்கள் மகளை வெளிநாடு அனுப்பினால் நல்லா இருக்கலாம். உங்க கணவருக்கு இதயநோயிக்கு வைத்தியம்பார்க்கலாம்.என்றுபலஆசை வார்தைகளை வீசினான்;.அதில் மோகம் கொண்டதாயனவள் ஆனந்தியை வெளிநாட்டுக்கு அனுப்ப.தன்னிச்சையாக முடிவெடுக்கின்றால். ஆனந்தியின் தாயின்முடிவால் அவளும் தன்குடும்ப வறுமைநிலையை மனதில்சுமந்தவாறு.வெளிநாடு செல்லபுறப்படுகின்றால்………………….
பாகம் (03) தொடரும்…………
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்….சிறுகதை பாகம்(01)

நம் நாட்டுப் பெண்களுக்கு வெளிநாட்டில் வேலையாம்….சிறுகதை பாகம்(01)
ஆனந்திஅழகான மாநிறம் கொண்ட பெண்.நீண்ட கூந்தளும் கொண்டு அமையப் பெற்றவள்.அவளுக்கு அம்மா.அப்பா.ஆசைக்கு 2தங்கையும் ஒருதம்பியும் என்று மிக அழகான குடும்பத்தில் பிறந்து வளர்ந்தவள்.அவள் பிறந்து வளர்ந்த எல்லாம் இலங்கை அவள் சாதாரணமாக 8ம் வகுப்பு படித்தவள் அவளுடைய குடும்ப சுமையால்.அவளுடைய படிப்பை தொடர முடியாமல் போயிற்று.இருந்தாலும் அவளுடை குடும்ப பின்னனியை பார்த்தாள் அவளுடைய மாமா.மற்றும் சித்திமார்ளும் நன்றாக படித்தவர்கள்.இருந்தாலும் ஆனந்தியின் மனதில் ஒரு வீராப்பு இருந்தது.
அவளுடைய மாமா.மற்றும் சித்திமார்ள் .போன்று(அதாவது சொந்தங்களைப் போன்று) தானும் படித்து தன்னுடைய குடும்பத்தை பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆசையை வளர்த்தால்.அந்த ஆசை தீர்க்கமுடியாத ஆசையாக மாறியது.
என்னதான் செய்வது.யாரை இறைவன் விட்டு வைத்தது.அவளுடைய அப்பா ஒரு இதய நோயாளி.சில காலங்களாக துன்பபட்டு வேதனைப்பட்டு வாழ்ந்து வருகின்றார்.ஆனந்தி வாழ்ந்த வீடானது.வைக்கோலால் மேயப்பட்ட வீட்டில் வாழ்ந்து வந்தாள் அவளும். உறவுகளும்.ஆனால் ஆனந்தி.பிறந்து வளர்ந்தது எல்லாம் கிராமத்தில்தான் மிகவும் அடக்கம் பணிவு அன்பு கொண்டவள்.இருந்தாலு.அவளது கிராமத்தில் வசதி படைத்தவர்கள் என்று.சொல்லும் அளவுக்கு யாரும் இல்லை.அன்றாடம் கூலித் தொழில் செய்து அன்றாடம் வாழ்வதுதான் வழக்கமாக இருந்த வருகிறது.
சிறுகதை.தொடரும்………….
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

சிலமணிநேரம் சில முடிவுகள்(பாகம்-07) பெருங்கதை நிறைவுப் பகுதி

சிலமணிநேரம் சில முடிவுகள்(பாகம்-07) பெருங்கதை நிறைவுப் பகுதி
இதனால் ஆத்திரமடைந்த அண்ணன் தன் மனதில் இருந்த வார்தைகளை தங்கையின் மேல் கொட்டிவிட்டுச் சென்றார்.அத்தோடு அண்ணா மகள் கலியாணம் அச்சாணி உடைந்த தேர்போல நின்று விட்டது சில மாதங்கள் கழிந்த பின் அவளுடைய நண்பி லீலா போன் பன்னினால் இருவரும் சுகம் விசாரித்தன பின்பு லீலா தன் மகளின் கலியணத்தைப் பற்றி பேசினால் என்னுடைய மகள் வங்கியில்தான் வேலை செய்கின்றால் அவலுக்கும் வயதாகிற்று நானு பல இடங்களில் ஓடி ஆடி மாப்பிள்ளை பார்தேன் வரதட்சனை மிகவும் அதிகமாக கேட்கின்றார்கள் என்னதான் செய்வது என்று தொரியாமல் அலை மோதினால் லீலா.
அந்த வேளையில் மாலா சொல்லுகின்றால் நீ என் வாழ்விலும் என் மகன் வாழ்விலும் ஒளி விளக்கு ஏற்றினாய் உன்னை எப்படி மறப்பது என கம்பீரமான குரலில் சொன்னால் அதலாம் விடு மனிதனாய் பிறந்தால் மனிதனுக்கு மனிதன் உதவி செய்து வாழ்வதுதான் பண்பு.என்றால் லீலா.அந்த வேளையில் மாலா சொல்லுகின்றால்
“நீ எங்கேயும் ஓடி அலை மோத வேண்டாம் என் மகனை உன் மகளுக்கு திருமணம் செய்து தருகின்றேன் என்மகனும் வங்கியில்தான் வேலை செய்கின்றான். அந்த கனப் பொழுதில் லீலாவின் மனதில் புன்னகை
பூத்தது அந்த “சிமணி நேரம் சிலமுடிவு” மாலா எடுத்த முடிவாள் இருவருக்கும் திருமண நாள் நிச்சைக்கப் பட்டு சில நாட்களில் இனிதே திருமணம் நடைபெற்றது. மாலா சில மணிநேரம் சில முடிவு எடுத்த காரணத்தாள் இரு குடும்பத்தின் வாழ்வில் ஒளிவட்டம் விசியது.”
“கடுவளவு உதவி செய்தாரை நாம் சிறிதளவும் மறக்ககூடாது”
(சிலமணி நேரம் சில முடிவுகள்) என்ற பெருங்கதை (7)வது பாகத்துடன் நிறைவு பெருகிறது.
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

சிலமணிநேரம் சில முடிவுகள்.(பாகம்-06 இது ஒரு தொடர்கதை)

சிலமணிநேரம் சில முடிவுகள்.(பாகம்-06 இது ஒரு தொடர்கதை)
அதைய நேரத்தில் மாலாவின் நண்பி லீலாவும் தன் மகளுக்கு பட்டமளிப்பு விழாவுக்கு வந்தாள் அவளுடைய வாழ்கையும் மலாவின் வாழ்கையைப் போலதான் அமையப் பெற்றது விழா முடிந்த பின்பு மாலாவும் .லீலாவும் இரண்டு பிள்ளைகளும் ஒன்றாக சேர்ந்து ஒரு உணவகத்தில் மதிய உணவு உண்டார்கள் அதைய நேரத்தில்தான் இருவரின் பிள்ளைகளும் சங்கமித்தார்கள்.ஆனால் ஒருவருக்கு ஒருவர் பேச வில்லை.மதிய உணவு உண்ட பின்பு வீடு சென்றார்கள்.
இருவருடைய பிள்ளைகளுக்கு பட்டமளிப்பு விழா முடிந்து (04) மாதங்கள் கழிந்த நிலையில்.இருவருக்கும் வங்கியில் வேலை கிடைத்தது அந்த வேலையில் மாலாவின் மனசு வேற்றுக் கிரகத்தில் இருப்பது போன்ற ஒரு வித மகிழ்ச்சிவந்தது வேலைசெய்து மாதாந்தம் (5000 ரிங்கிற்)வெள்ளி பணம் கிடைத்தது. இப்படியாக வேலை செய்து கொண்டு இருக்கும் போது மாலாவின் மூத்த அண்ணன் தன் மகளுக்காக மாப்பிள்ளை கேட்டு வீட்டுக்கு வந்தார்கள் இந்த விடயத்தை மாலா தன் மகனுக்கு சொன்னால்
அந்த வேலையில் மகன் சொல்லுகின்றான்

“அம்மா நம்மளை அவமதித்தவங்கள் அல்லவா? அவங்களை நம்ம அவமதிக்க இதுதான் சந்தர்ப்பம் அம்மா”

என்ன என்றுதாய் கேட்டால் அதற்கு சொல்லுகின்றான் ஆமாம் சொல்லு மகனே என்றால்
நம்மட வீட்டுக்கு பரிசம்போட பக்கத்து வீட்டு உறவுகளுடன்.வருவாங்க அந்தநேரத்தில் நாலு பேருக்கு மத்தியில் நான் வேண்டாம் என்று சொல்லுவேன் நீயும் வேண்டாம் என்று சொல்ல வேண்டும் அந்த நேரத்தில் ஏன் என்ற கேள்வியை கேட்பார்கள் அவர்கள் செய்த கொடுமையை அந்த நேரத்தில் பக்கம் பக்கமாக புட்டு வைக்க வேண்டும் என்று மகன் சொன்னான்.
முhலாவின் வீட்டுக்கு பரிசம் போட வந்தார்கள் தங்கை என்று கூப்பிடாதவங்க தன் காரியம் வெல்ல வேண்டுமென்ற காரணத்தால் மாலாவை தங்கை என்று அன்பான வார்த்தையாள் கூப்பிட்டார். என்ன என்று கேட்டாள் மாலா உன்மகனை என் மகளுக்கு திருமணம் செய்ய நீ சம்மதிக்க வேண்டும் என்று சொன்னார் அந்த வேலையில் மாலா ஆத்திரத்தில் சொல்லுகின்றாள்.

“என்மகன் துறவியா வாழ்ந்தாலும் பறவாயில்லை அல்லது ஒரு பிச்சைக் காறியை கட்டிநாலும் என் மகனை உன் மகளுக்கு கட்டித்தர மாட்டேன் என்ற பிடி வாதத்தடன் நாலு சனங்களுக்கு மத்தியில் சொன்னால்”

மாலா.இதனால் ஆத்திரமடைந்த அண்ணன்………………………..
தொடரும்………………………..
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-