எப்போதுஒளிரும் வசந்தகாலம்…..

எப்போது ஒளிரும் வசந்த காலம்.

பாரெங்கும் பரந்து கிடக்கும்
உலகினில்அகதி என்ற அடைமொழியுடன்
ஆயிரம் வார்த்தைகள் நெஞ்சினில்சுமந்து
வெடித்து சிதறியபட்டாசு
துகல்கள் போல
சிதறிக் கிடக்குதுஎம்மினம்.
கல்தோன்றாமண் தோன்றகாலங்களில்
கலை கலாச்சாரத்துடன் வாழ்ந்தவன்
எம்தமிழன்அல்லவா

விண்னுக்கு செய்மதியை அனுப்பி
அகிலமே வியக்கும் படி
உள்ள தகவலை உள்ளபடி
இன்றும்விஞ்ஞானத் துறைக்கு பறைசாற்றியவனும்
செய்மதி கோள் விண்ணில்பறப்பதற்கு
நேரக்கணிப்பீட்டை செய்பவனும்
எம்தழிழன்அல்லவா.

ஒரு நாட்டை அழித்து
கண்டம் விட்டு கண்டம் பாயும்
அணு ஆயுதங்கள் புதிய வடிவங்களில்
உயிர்ப்பித்து கொடுப்பவனும்.
எம் தமிழன்அல்லவா.
எத்தனையோ சாதனை
உலக அரங்கில்முத்திரை பதித்தும்
பட்டங்களும் பதவிகளும் வகிப்பதும்
எம் தமிழன்அல்லவா.

எமக்கென்று சொந்த இடமில்லாமல்
மாற்றான் நாட்டில்ஓரத்தில்
தொங்கிகொண்டு அன்றாடம்வாழ்கிறோம்.
தமிழினம் பரந்துபட்டு வாழ்ந்தாலும்
எமக்கென்று ஒரு வீடுகட்ட
ஒரு துண்டு நிலமேனும்
சொந்தமாய்இல்லையே
எப்போது ஒளிரும் வசந்தகாலம்….
எம் தமிழனுக்கு

---

தைப்பொங்கல் கட்டுரைப்போட்டியில்
வெற்றி பெற்றவர்களுக்கான
சான்றிதழ்&கேடயம்.பதக்கம்
இன்னும் சில நாட்களில் வந்தடையும்

---

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

என்னவளின் வருகைக்காக………!

என்னவளின் வருகைக்காக

அவளின் சங்குப் பல்லின்

சிரிப்பில் சிதையுண்டு

வீட்டுக்கு ஒளியேற்ற

மின்மினி பூச்சியை தேடும்

தூக்கணாம் குருவி போல

அவளைத் தேடி தேடி அலைந்து திரிந்தேன்

 

அலைபுரண்டு ஓடும் குத்தாலம் அருவியில்

குளிக்கும் போது –

கமகமத்த சீயக்காய் வாசனைத் திரவியம்

என் மூக்கில் நுகர்ந்த -போது

வஞ்சியவளின் மெய்யழகு என்னை-.வஞ்சிக்கவைத்தது.

 

மெல்லத்திறந்த வாயினால் மௌனம் கலந்த புன்னகை

ஏதோ ஒன்றின் அடையாளத்தின் அறிகுறி.

அப்போது இதயம் திறந்தது.

அவள் சிரிப்பு இதயத்தில் புகுந்தது.

வானில் பறக்கும் காற்றாடி போல

என்னவளின் நினைவில் பறந்து கொண்டு இருக்கிறேன்

காதலர் தினம் வருகிறது.

வருவாள் என்ற நம்பிக்கையில்

பூங்கா வனத்தில் ரோஜா மலருடன்

தனியாக காத்திருக்கேன்………

 

 

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

கொல்லாதே என்னைக் கொல்லாதே………….

இதயமே…….. இதயமே……..

என்னை ஏன் கொல்லுகிறாய்

ஆயிரம் பூக்கள் என் மீது

விழுகிறது-அந்த பூக்களை

தூக்கி எறிந்து விட்டு-நீதானே

என் இதயத்தில் சூடும் மலராக

நான் நினைக்கிறேன்

நீ ஏன் முற்களாய் குத்துகிறாய்

 

ஒவ்வொரு நிமிடமும்-

உன் நினைவுதான்

காதலின் நினைவையும்

வேதனையில் வடித்த கண்ணீரின்

நினைவையும் என் இதயம்

சுமந்து வருகிறது,-அதை நீ அறிவாயா?

உன்னோடிருந்த நிமிடங்களை

நினைத்து நினைத்து திரும்பி பார்கையில்

என்வீட்டு சுவர்க்கடிகாரம்

அந்த நாளிகை காட்டுகையில்

அதை மறக்க முடியவில்லையடி………

 

நான்கு(4) வருடங்கள் பார்த்து பார்த்து

உன் முகம் என் நெஞ்சுக் குழிக்குள்

புதைந்து கிடக்கிறது…………………..

நாளுக்கு நாளாய் ஆண்டுக்கு ஆண்டாய்

பார்த்து பார்த்து வளர்ந்த காதல்

வெறும் பேச்சில் முறிந்து போனதடி……..

நீ பிரிந்தாலும் நீ சேர்ந்தாலும்

உன்நினைவு எப்போதும்

என் இதயம் சுமந்த வண்ணம் இருக்கும்………

 

என் தூரிகை உதடுகளால்

கண் இமைக்காமல் வரைந்த

உன் புன்னகை ஓவியங்கள்

தாஜ் மஹால் ஓவியமாய் இருக்குதடி

என்றாவது ஒரு நாள்-நான்

ஏன்பிரிந்தேன் என்று-நீ

எப்படி தெரிந்து கொள்வாயே

அப்போதுதான் நான் -இருப்பேன் உனக்காக

எனது வாழ்வில் விடியல் மலர

உனது துணை-தேடுது,………………..

 

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

என்றென்றும் -வாலி

 

 

 

 

 

 

 

வாலி மறைந்தார்

என்ற சோகச் செய்தி

தமிழ்கள் உள்ளங்களில்

பேர் இடி இடித்தது

எரிந்த விளக்குகள் அனைந்தது

கவிதையின் உயிர் மூச்சு

நின்று போனது

 

அரை றூற்றாண்டு தாண்டி

கவிதையென்றும்

திரைப்படப் பாடல்கள் என்றும்

காதுக்கு இனிமையை-அள்ளிக் கொடுத்த

கவிதையின்  காவியநாயகனே

உன்மறைவு எங்களுக்கு

ஆறாத துயரமாய் தள்ளாடுது

 

பாட்டுத் தலைவனே

உன் பாட்டுக்கு யாவரும்-அடிமைதான்

பாரினில் உன்னைப் போல்-ஒருபாவலன்

யாரும் இல்லை என்ற மனஏக்கம்

தமிழர்கள் உள்ளங்களில் அலைபாயுது

 

பாட்டுக்கு பாட்டென்றும்

கவிக்கு கவியென்றும்

உலக அரங்கில் சிறகடித்துப் -பறந்தாயே

உன் பாட்டுக்கும் உன் கவிதைக்கும்

சிறைப்பட்ட உள்ளங்களை

தவியாய் தவிக்கவிட்டு

மண்ணுலக வாழ்க்கை வாழ்ந்து

விண்ணுலக வாழ்க்கை வாழ்கிறாய்

உன் கடசி நேரத்தில் உனக்கு வைத்தியம்

பார்த்த வைத்தியனுக்கும் பாட்டெழுதி வைத்துவிட்டு

சொல்லாமல் கொள்ளாமல் மறைந்தாயே-கவிஞனே

இம்மண்ணில் தமிழன் இருக்கும் வரை

என்றென்றும் உன் தமிழ் வாழும்

உன் கவிவாழும் உன் புகழ் வாழும்

 

 

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

 

நெஞ்சை உறையவைத்ததும் -அன்று.உலகை அதிர வைத்ததும்-அன்று.

உலகின் நான்கு பக்கமும் அதிர்ந்தது-அன்று
உலகில் உள்ள மனித குலம் மிதந்ததும்-அன்று
மாட.மாட கோபுரம் சாய்ந்ததும்-அன்று
தொலைத் தொடர்பு அற்றதும்-அன்று
மின்சார கோபுரம் சாய்ந்ததும் -அன்று
பிஞ்சு உள்ளம் தத்தளித்ததும்-அன்று.
பெரியோர்கள் சிறியோர்கள் மாண்டதும் -அன்று
மதி கெட்டு நின்றது மனித குலம்-அன்று

சந்தோசகாற்று.வீசிய பூமி எங்கும் -அன்று.
உலகெங்கும் சோக கீதங்கள் வீசியது
உயரத்தில் பறந்த உலக நாட்டுக் கொடிகள்
அரைக் கம்பத்தில் பறந்தது -அன்று
இலட்சியத்தை முழு வீச்சைக் -கொண்டு.
பள்ளிக் கூடம் சென்ற கள்ள கபடமற்ற.
மணவ உள்ளங்கள் தண்ணீரில் மூழ்கியது-அன்று

உலகில் வழும் கிறிஸ்த்தவ-உறவுகள்
பண்டிகையை கொண்டாட ஆடம்பரமாய்
இருந்தது-அன்று
சொல்லாமல் கொள்ளாமல்-பூகம்பம் வந்தது
சுமத்திரா தீவினிலே-அன்று.
பூமி தாங்க முடியாமல் கண்ணீர் விட்டது-அன்று
சாதி மத பேதமின்றி-அன்று
உயிரை காவு கொண்டது-அன்று
அதுதான் சுணாமி(ஆழிப் பேரலை)
ஆழிப் பேரலையின் வடுக்கள்-ஒவ்வெரு
ஆண்டும் வரும் கிறிஸ்மஸ் நாளில்-நினைவுவரும்.
மாண்டவர்கள் மீண்டும் வருவதில்லை.
வாழ்கின்ற மனித குலம்
மனித நேயத்துடன் வாழ்ந்தாள்
மனித குலத்தின் வாழ்வு சிறக்கும்.
அன்றைய வடுக்கள் மனித குலத்தின்.
நெஞ்சை உறைய வைத்ததும்-அன்று.
உலகை அதிர வைத்ததும்-அன்று.

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

சிறகு இழந்த பறவைகள்.

கொடிவிட்டு மலரும்.
மல்லிகை போல.
சுகந்த நறுமணம்-வீசும்.
வென்நிற மலர் போல.
சிரித்து வாழ்ந்த நாங்கள் அல்லவா?
தாய் வளர்ந்த நாடே
தாய்மையென நினைத்து.
தன் மான எழுச்சிக்காய்.
அறிவுக் கண்னை திறக்க.
புறப்பட்டேன் அல்லவா.?

பாசமிகு தந்தையும்.
பாசமிகு தாயையும்
நீ. படியன்டா மகனே-என்று.
வஸ்சில் படிஏறி-புறப்பட்டேன்.
பட்டணத்துப் பள்ளிக்கு.
பாடங்கள் கற்றேன்.
மாதங்கள் சில கடக்கையில்.
நண்பணா மாதவன் வந்தான்டா.
மாதவனும் நானு ஒற்றுமையாய்.
பள்ளிக்கு புறப்பட்டோம்.
நாட்கள் கடக்க கடக்க.
நட்பு வேகமு வளர்ந்தது.
இருவரும் சோடி விட்டு பிரியாத.
மடம் புறக்கள் போல-இருவர்.
வாழ்கையும் நகர்ந்தது.

மாதவனின் அம்மா.
மதவனை கல்வியில் சிறந்திட.
பக்க்த்து வீட்டுகளுக்குச் சென்று.
நெல்லுக் குற்றி.அவல் இடிச்சி.
வீடு களுவி பாத்திரம் விளக்கி.
சம்பாரித்த பணத்தில்-மதவனை.
படிக்க வைத்தாள்.
படாத கஸ்டம் பட்டு
மகனை உச்சியில் வைத்து.
பார்க்க நினைத்தாள்-அல்லவாதாய்.

காற்றாடி சுழலில்-கண்னுக்கு.
தூக்கம் வாரிப் போட்டது.
தளராத உணர்வு கொண்ட-மதவன்.
கல்வியில் உயர்ந்திடவே.
தனியா மிதி வண்டியில் புறப்பட்டான்.-பள்ளிக்கு.
சதியோ? விதியோ? தெரியவில்லை.
வாகன விபத்தில் உயிர் இழந்தான்.
மாதவனி பிரிவு எங்கள் நெஞ்சங்களில்.
நீங்காத சுவடுகளாக மலர்ந்தது.
வரண்ட பாலை வனத்தில்.
கானல் நீராக அனல் காற்று.
வீசு வது போல.
நண்பனின் பிரிவாள்-எங்கள்
வாழ்வு சிறகுடைந்த பறவை போல.
வாழ இறைவன் வகுத்து விட்டான்.
இப்படி எத்தனை பிள்னைகளின்
வாழ்வு சிதைக்கப் பட்டு
தத்தளித்து திரியும் தாய்மார்கள்
எத்தனை.பேர் பிள்னைகனை
இழந்து.சிறகு உடைந்த பறவைகளாக.
உலகத்தில் உள்ள தாய்மார்கள்.
எத்தனை பேர் அழுகின்றார்கள்.
இது தொடரமா?அல்லது.
முற்றுப் பெறுமா?……….

-நன்றி-
என்றும் அன்புடன்-
-ரூபன்-

நண்பா!

நண்பா!

நான் உன்னை.
உயிருக்கு உயிராக.
நேசித்தேன் நண்பனாக.
நீ நச் என்று-என்.
நடு நெஞ்சில்
சுட்டு விட்டாய் -நீ.
உன்னுடன் நான் பேச.
என் மனசு தடுக்குதடா.
உனக்கு என்ன குறை.
செய்தேனடா-நண்பா!
நீ என்னுடன் பேசாமல்.
இரன்டு நாள் ஆனதடா.
அதனால்தான் நச் என்று.
உன் அடிநெஞ்சில் சுட்டு விட்டேன்.
நீ அதனை புரியவில்லையடா
நண்பா!……நண்பா!……நண்பா!……..
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

அன்பு மகனே!

காலம் வரை கருவறையில்.
சுமந்திட்டேன் மகனே.
நீ.காலவாகும் தேதி.
தெரியவில்லை மகனே.
கருவறையில் சுமந்திட்ட -நான்.
உன்னை பெற்றேடுக்க -நீண்ட.
நாள் காத்திருந்தேன்.
அன்னையின் கருவறையில்லிருந்து.
நீ நிலவறைக்கு வரும் போது.
தக தக வென்ற பென்போல. இருந்தாயட.-மகனே.

உன்னை சுமந்திட்ட காலத்தில்.
அளவில்லாத ஆசை வளத்தேன்-மகனே.
நீ.யார் இடமும் சொல்லாமல்.-நீ.
எட்டுக்கால்(8)பந்தலில் போவாய் என்று.
எனக்கு தெரியவில்லை-மகனே.
என்னுடைய வேதனையை யார்ரிடம்.
சொல்வதடா……..

உனக்கு ஐந்து(05) வயதினிலே.
வளர்க்க என்ன பாடு பட்டேன் மகனே.
நீயும் நாலுபேரைப் போல.நல்லா.
வாழவேண்டுமென்றுதான்-தளராத .
ஆசை வளர்த்தேன் மகனே.
இப்படியும் ஒரு நிற்கதி
வருமென்று நினைக்க வில்லை மகனே.
உன் அப்பன் சீமான்தான்.
நீ கருவறையில் இருக்கும் போது.
படைத்த இறைவன் கொண்டு போனான்.
என் கருவறையில்லிருக்கும்.-நீதான்.
மிச்சமென்று மெத்திச்சு பூரிப்படைந்தேன்.
அதவும் ஒப்பாரி கீதத்தில் போகுமென்று.
கனவில் கூட நினைக்க வில்லை.

உன் அப்பன் இறப்பினாலும்
உன் இறப்பினாலும்.-என்.
வாழ்வு.சீரழிந்து போனதடா.
உன் அப்பன் சீமான் இறந்த.
வேலையில் உடன் கட்டை.
ஏற புறப்பட்டேன்.-என்.
சொந்த பாசங்கள் முட்டுக்கட்டையா.
இருந்ததடா.ஏன் என்றால்.
என் வயிற்றில் நீ.
வளருகின்றாய் மகனே.
அப்போது தடுத்து இருக்கா விட்டால்.
மூவா உயிரும்.அமைதியா
சாந்தியடைந்திருக்கும்.
மகனையும் கணவனையும்.
இழந்து தனி மரமாய்
கலியுக காலத்தில்-காலம் கழியுதடா.
என் சோக வாழ்வை பார்க்க.
நீயும் தந்தையும் இல்லையே…….
எப்போது விடிவு வரும்…

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

உன் தரிசனம் எப்போது?

உன் தரிசனம் எப்போது?

உன் நினைவுகள் -என்னை !
உறங்க -விடுவதில்லை !
என் இமைகளை-மூடி !
பல நாட்கள் ஆகின்றது !
உன் தரிசனத்துக்காய் !
உன்னை நினைத்து.நினைத்து !
இதயம் துடிக்கிறது !

நீ என்னிடம் பேசிய !
வார்த்தைகளை நினைத்து !
என்னை அறியாமால் !
என் கண்களில்-கண்ணீர் வருகிறது !
எப்போது உன் தரிசனம் கிடைக்குமென்று !
துடியாய். துடிக்கின்றேன் !

துடிக்கும் என் மனசுக்கும்!
துடிக்கும் என் இதயத்துக்கும்!
துடிக்கும் என் உதட்டுக்கும் !
துடிக்கும் என் கண்னுக்கும் !
சீக்கரமாய் -வந்து !
தரிசனம் தந்து விடு!
உன் தரிசனத்தக்காக !
வழிமேல் விழி வைத்து !
காத்திருப்பேன்!

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

சார்லி சாப்ளின் இளமைப் பருவம்.Charlie Chaplin

சார்லி சாப்ளின் இளமைப் பருவம்.Charlie Chaplin

சாப்ளின், லண்டனில் உள்ள வால்வோர்த்தில் சார்லசுக்கும் ஹன்னா ஹாரியட் ஹில்லுக்கும் மகனாகப் பிறந்தார். இவர் பெற்றோர் இருவரும் “மியூசிக் ஹால்” கலைஞர்கள். சாப்ளின் பிறந்த சில நாட்கள் கழித்தே இவர்களது திருமண வாழ்க்கை முறிந்தது. சாப்ளின் அவர் அன்னையின் கண்காணிப்பில் வளர்ந்தார்.1896-இல் ஹாரியட்டிற்கு வேலை ஏதும் கிடைக்காத நிலையில்,சார்லியும் அவரது சகோதரர்சிட்னியும் லாம்பெத் வொர்க்கவுசில் இருக்கும் நிலை ஏற்பட்டது.பின்னர் இருவரும்அநாதைகளுக்கான பள்ளி(Hanwell School for Orphans and Destitute Children) ஒன்றில்வளர்ந்தனர். இதற்கிடையில் இவர் தந்தை குடிப் பழக்கத்தினால் உடல் நலம் குன்றி சாப்ளினின் 12-ஆவது வயதில் மரணம் அடைந்தார். இதனால் இவர் தாயும் பெரும் மன உளைச்சலுக்கு உள்ளாகி கிராய்டனில் இருந்த “கேன் ஹில் அசைலம்”(Cane Hill Asylum) என்ற மன நலம் பாதிக்கப்பட்டோருக்கான காப்பகம் ஒன்றில் சேர்க்கப் பட்டார்.பின்பு இவரும் 1928 இறந்தார்.

சாப்ளின் 5 வயதிலேயே நடிக்கத் தொடங்கி விட்டார். முதன் முதலில் 1894-இல் மியூசிக் ஹால்-இல் அவர் தாய்க்கு பதிலாக ஒரு வேடத்தில் நடித்தார்.சிறுவனாக பல நாட்கள் உடல் நலக் குறைவால் படுத்த படுக்கையாக இருந்த பொழுது, இரவுகளில் அவரது தாய் ஜன்னல் ஓரம் அமர்ந்து வெளியில் நடக்கும் நிகழ்வுகளை நடித்துக் காட்டுவார். சாப்ளினுக்கு பத்து வயது இருந்த பொழுது,சிட்னி லண்டன் ஹிப்போட்ரோமில் “சின்ட்ரெல்லா ” பாண்டோமைமில் ஒரு பூனையாக(நகைச்சுவைக் கதாப்பாத்திரம்) நடிக்கும் வாய்ப்பை வாங்கித் தந்தார். 1903-இல் “ஜிம்,அ ரொமான்ஸ் ஆஃப் காக்கைய்ன்”(Jim, A Romance of Cockayne) நாடகத்தில் நடித்தார். இதற்குப் பிறகு அவரது முதல் நிரந்தர வேலை கிடைத்தது – செர்லாக் ஹோம்ஸ் நாடகத்தில் செய்தித் தாள் விற்கும் சிறுவன் பில்லி வேடம்.இதனைத் தொடர்ந்து கேசீஸ் கோர்ட் சர்க்கஸ்(Casey’s Court Circus) நடத்திய பல்சுவை நிகழ்ச்சியிலும் , Fred Karno’s Fun Factory slapstick நகைச்சுவை நிறுவனத்தில் கோமாளி வேடத்திலும் நடித்தார்.அமெரிக்காவின் குடிபெயர்ப்புப் பதிவுகளின் படி கார்னோ குழுவுடன் October 2, 1912 -இல் அமெரிக்கா வந்தடைந்தார். கார்னோ குழுவிலே ஆர்த்தர் ஸ்டான்லே ஜெப்பர்சனும் இருந்தார்-இவரே பின்னர் ஸ்டான் லாரலாக பிரபலமானார். இருவரும் சிறிது காலம் ஒரே அறையில் தங்கினர்.