கல்லூரி வாழ்க்கையில் சுமந்த அவலங்கள்

தாய் போற்ற தான்-உயர
தரணியெங்கும் புகழ்-பரவ
கல்வியே தாரகமந்திரம்மென்று
கல்லூரி வாசலில்-நூழைந்தேன்
கல்வியில் மாகோலம் கொள்ள
தன்நிகர் இல்லாப்-புகழுக்கு

பள்ளிக்குப் போனோம்
துப்பாக்கி சப்தம் -கேட்டதடா
செல்வந்து விழுந்ததடா
பாதி வழியினிலே
குத்துயிராய்-குலயுயிராய்
அங்க அவயங்கள்-சிதற
வெள்ளை நிற சிறகினிலே
இரத்தக் கறை-படிந்ததடா,

மின்சாரம் இல்லையடா
மீண்டும் எழுந்து படிப்பதற்கு
மெழுகு வத்திதான்-எங்கள்
வாழ்க்கையின் உற்ற-தோழனடா
மெழுகுவத்தி கண்ணீரை-விட்டு
ஒளிக்கீற்றை பிரகாசிக்கும்
உருகும் கண்ணீர் துளிகளை
உன்றாக சேர்த்து-மீண்டும்
ஒரு மெழுகுவத்தி,செய்திடுவோம்

பள்ளிக்கு வருவது-என்றால்
நான்கு(04)மயில் தூரம்
குறு மணல் வீதியில்
கால் பாதங்கள் வலிக்க
உப்பள வியர்வை சிந்த
உள்ளம் கால்களை குறுமணல்-பதம்பார்க்க
கல்லூரி சேர்ந்தவுடன்-சற்று
ஒரு தடவை உள்ளம் காலைப் -பார்த்தாள்
இரத்தம் சொட்டு சொட்டாக-கசிந்துவரும்

 இத்தனை தடைகளையும்
கடக்க முடியாமல்
மடிந்த உறவுகள் -எத்தனை
இத்தனை தடைகளையும்-தாண்டி
கல்வியைப்பயின்ற-மாணவன்
வரிசையில் நானும்
ஒருதானாய் இருக்கிறேன்
கல்லூரி வாழ்க்கையில்-அப்போதும்
அவலங்களை  நாம்-சுமந்தோம்
இப்போ எம் பிஞ்சு உள்ளங்கள்
சுமக்குது

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

என் யன்னல் ஓரத்து நிலா,

எல்லைகள் தாண்டிய
உன் பார்வை-விழிகள்
ஏதோ ஒரு போர்மேகம்
கொண்டால்ப்- போல
பளிச்சிடும் உன்பார்வை
யன்னல் ஓரத்தில்-தெரிகிறது
அந்தப் பார்வை-உன்
மரணக் கோலத்தின்
பார்வையென்று-நான் உணர்ந்தேன்

 

உன் வீட்டு ஓரத்து-யன்னல்
கம்பிகலிடம் கேட்டுப்பார்த்தால்
தெரியும் நீ-பார்த்த பார்வை
நீ அழுத உன் விழியில்
இருந்து வடிந்த கண்ணீர்த் -துளிகளை
யன்னல் ஓரத்தில் -இருந்த
றோஜ செடியின் பூ இதழ்கள்
ஒற்றி எடுத்ததடி
உன் விழியில் இருந்து -வடிந்த
உப்பள கண்ணீர்த்-துளிகள்
உன் வீட்டு யன்னல்-கம்பியின் மேல்
காதல் கொண்டு
கம்பி துருப்பிடித்து -விட்டதடி

 

மெளனம் கலந்த-முகத்துடன்
வாடிக் குறுகிய உடம்புடன்
வார்த்தைகள் பேச முடியாத-மனதுடன்
உன் வீட்டு யன்னல்-ஓரத்தின் வழி
விழி வைத்து எதற்காக-காத்திருக்கிறாய்
என் யன்னல் ஓரத்து -நிலவே
நீ காதல் என்னும் -கடலில்
மூழ்கி விட்டாய்
அந்த முத்தான-முத்தை
நான் எடுக்க வந்திடுவேன்
என் யன்னல் ஓரத்து – நிலவே
உன் வீட்டு யன்னல் ஓரத்தின்-வழி காத்திரு
என் கண் விழியால் உன்னை
திருடிப் போயிடுவேன்

 

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

பில்லா”2″ படத்தின் திரை விமர்சனம்

அஜித் என்றாலே அழகுதான். அந்த அழகுக்கு அழகு சேர்ந்தார்போல் கொஞ்சம் தாடி மற்றும் மீசை மற்றும் தாடியை மலித்த தோற்றம் என இரண்டிலும் தல கலக்கலாக இருக்கிறார்.
சினிமாவில் இப்போது இருக்கும் ஹீரோக்களில் கோட் சூட் போட்டு ஹேண்ட்சம்மாக இருப்பவர்களில் இவருக்கே முதல் இடம். உண்மையிலே இவர் செம பர்சனாலிட்டி ஹீரோதான்.

அலட்டிக் கொள்ளாமல் நடிப்பதில் அல்டிமேட் ஸ்டார் அஜீத்துக்கு நிகர் அஜீத் தான் என்பதை மீண்டும் ஒருமுறை நிரூபிக்கும் படி வெளிவந்திருக்கும் படம் தான் பில்லா 2.
இலங்கையிலிருந்து அகதியாக தமிழகத்திற்கு வரும் டேவிட் பில்லாஇ அகதிகள் முகாமில் தங்க வைக்கப்படுகிறார். அகதிகள் முகாமில் இருக்கும் டேவிட் பில்லாவிற்கு ரஞ்சித் உள்ளிட்ட 3 பேர் நண்பர்களாகின்றனர்.
அப்பகுதி பாதுகாப்பு அதிகாரி சக அகதிகள் மீது நடத்தும் அடவாடித்தனத்தை கண்டிக்கும் டேவிட் பில்லா பாதுகாப்பு அதிகாரிக்கு எதிரியாகிறார். இதனால் பில்லாவை பழிவாங்க நினைக்கிறார்.

சென்னைக்கு மீன் ஏற்றிச் செல்லும் லாரியில் வைரத்தை வைத்து கடத்தும் கும்பலிடம் அஜித்தை சிக்கவைத்துஇ பழிவாங்க எண்ணுகிறார்.
மீனை ஏற்றிச் செல்லும் பொறுப்பை ரஞ்சித்தும்இ பில்லாவும் ஏற்கிறார். வழியில் சாதுர்யமாக தப்பித்துக் கொள்ளும் இருவரும்இ அதிலுள்ள வைரத்தை சென்னையின் பிரபல கடத்தல்காரரான செல்வராஜிடம் கொண்டு சேர்க்கின்றனர்.

இவர்களின் விசுவாசத்தை புரிந்து கொண்ட செல்வராஜ்இ இவர்களுக்கு சென்னையிலேயே சில கடத்தல் வேலைகளை கொடுக்கிறார்.
இந்நிலையில் கோவாவில் இருந்து சென்னைக்கு கொண்டு வந்த போதைப் பொருளை சென்னையில் கைமாற்றிக் கொடுக்க செல்வாரஜை அணுகுகிறார் கோட்டி. அப்பொருளை கைமாற்ற தான் உதவி செய்வதாக பில்லா அந்த பொறுப்பை ஏற்றுக் கொள்கிறார்.

கைமாற்றுவதில் ஏற்படும் தகராறில் ஒரு கொள்ளைக் கும்பலை அடித்து துவம்சம் செய்து விட்டுஇ கோட்டியின் தலைவனான அப்பாஸியிடம் நேரடியாக அந்த டீலை முடிக்கிறான் பில்லா. அதன்பிறகு அப்பாஸியிடம் சேர்ந்து கொண்டு சர்வதேச அளவில் கடத்தல் தொழிலில் கில்லாடியாகிறார் பில்லா.
சர்வதேச கடத்தல் கும்பல் தலைவன் டிமிட்ரியின் பல கோடி ரூபாய் ஆயுதங்கள் இந்தியாவில் கஸ்டம்ஸ் அதிகாரிகளிடம் மாட்டிக் கொள்கிறது.

அதனை பில்லாவை வைத்து கைப்பற்றி கொடுத்து டிமிட்ரியின் நம்பிக்கைக்கு பாத்திரமாக மாறும் அப்பாஸியை தன்னுடைய நாடான பரோவியாவிற்கு அழைப்பு விடுக்கிறான்.
அப்பாஸிக்கு பதிலாக கோட்டியும்இ பில்லாவும் பரோவியா செல்கின்றனர். அங்கு நடக்கும் பேச்சுவார்த்தையில் அப்பாஸியிடம் கலந்தாலோசிக்காமல் ஆயுத ஒப்பந்தத்தை முடிக்கிறான் பில்லா.
இது துளியும் திருப்தியில்லாத அப்பாஸி பில்லாவை தீர்த்துக்கட்ட நினைக்கிறான். இதிலிருந்து தப்பிக்கும் பில்லா முடிவில் அப்பாஸியையே தீர்த்துக் கட்டுகிறான். அதன்பிறகு ரஞ்சித் – பில்லா இருவரும் தனியாக இந்த பிசினஸை செய்ய முடிவெடுத்து களத்தில் குதிக்கிறார்கள்.

இதற்கு உதவும் சர்வதேச கடத்தல் கும்பல் தலைவன் டிமிட்ரியையே ஒரு கட்டத்தில் பில்லா எதிர்க்கிறான். இதனால் ஆத்திரமடைந்த டிமிட்ரி அரசியல்வாதி மற்றும் அப்பாஸியின் உதவியாளர் கோட்டியுடன் கைகோர்த்துக் கொண்டு பில்லாவை தீர்த்துக் கட்ட எண்ணுகிறான்.

முடிவில் பில்லா அவர்களின் சூழ்ச்சி வலையில் சிக்கினாரா? இல்லை அவர்களை துவம்சம் செய்தாரா? என்பதே மீதிக்கதை.
படத்தில் வித்தியாசமான முறையில் வசனம் பேசியிருக்கிறார் தல. தேவைப்படும் இடத்துல மட்டும் டயலாக். மற்ற இடங்களில் முகபாவணைகளிலேயே பேசுகிறார்.
அஜித்தின் அக்கா மகளாக வரும் பார்வதி ஓமனக்குட்டன் சில காட்சிகளே வருகிறார். அவருக்கு காதல் பண்ணுவதற்கும்இ நடிப்பதற்கும் வாய்பில்லாமல் போய்விட்டது.
இன்னொரு நாயகியாக புருனா அப்துல்லாஇ அவ்வப்போது கவர்ச்சியில் வருகிறார்.

சென்னை கடத்தல் தலைவனாக இளவரசுஇ கோவா கடத்தல் கும்பல் தலைவனாக சுதன்சு பாண்டேஇ சர்வதேச கடத்தல் கும்பல் தலைவர் வித்யூத் ஜம்வல் ஆகியோர் தங்கள் வேலைகளை மட்டும் செய்துவிட்டு போய்விடுகிறார்கள்.

குறிப்பாக “உக்காந்து வேலை வாங்குறவனுக்கும்இ உயிரைக் கொடுத்து வேலை செய்றவனுக்கும் வித்தியாசம் இருக்கு” மற்றும் “போராளிக்கும் தீவிரவாதிக்கும் ஒரே வித்தியாசம்தான்… போராடிட்டு இருக்கிறவன் தோத்துட்டா அவன் தீவிரவாதிஇ ஜெயிச்சுட்டா அவன் போராளி” என்பன போன்ற வசனங்கள் தியேட்டர்களில் கைதட்டல்களை அள்ளிச் செல்கின்றன.

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

வலிகள் தாங்கிய கண்ணீர்.

விழியோரம் கண்ணீரைச்-சுமந்து
வலியோடு தாங்கி
வலியோடுவயிற்றில்-நீ சுமந்தாய்.
உன் கருவறையில் நான் -வாழும் போது
எட்டி எட்டி எத்தனை தடவை-உதைத்திருப்பேன்
அந்த வலியையும்-விழியோரம் தாங்கி.
கண்ணீர் வடிய வடிய
பொறுமை காத்தாயே-தாயே.
உன் வயிற்றில் இருந்து-பூமா தேவியில்
குதித்தவுடன் நீயடைந்த இன்பம்-மேல்தாயே
உன் பிள்ளை கண்ணீர் வடிக்கையில்
உதிரத்தை  பாலாக்கி-பசி தீர்த்தாயே
உன் பிள்ளையின் பசி போக்கி
மழளை மொழியில்-சிரிக்கையில்
உனக்கு. பசியே  வரமாட்டாது தாயே.
விழியோரம் கண்ணீர் வடித்து.வடித்து.
வலியோடு என்னை சுமந்தாய்.
என்னை இளமை வரை வளர்த்தாயே-தாயே.

இரவென்றும் பகல்என்றும் பாராமல்
நீ.பட்ட துன்பத்தை நான் அறிவேன்- தாயே.
நீ என்னை இளமை வரை வளத்து விட்டாய்
ஆனால் உன்னை முதுமை வரை-பார்க்க
நீ இருக்க வில்லை தாயே.
இப்போ உன் மகன் உயர் பதவியில்-இருக்கின்றேன்.
அதைப் பார்க்க நீ இல்லை -தாயே
நீ உயிருடன் இருந்திருந்தாள்
உன் மகனை பார்த்து-நீ
ஆனந்த புன்னனக பூத்திருப்பாய்.
உன் நினைவுகளை சுமந்து -கொண்டு
தனிமையில் வாழும் போது.
என் விழியோரம் வலிகள்-தாங்கிய
கண்ணீ வடிக்குதம்மா.
என் துன்பத்தை அறிய-நீஇல்லை தாயே.

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

சிலமணி நேரம் சிலமுடிவுகள்(பாகம்-05 இதுஒரு தொடர்கதை)

சிலமணி நேரம் சிலமுடிவுகள்(பாகம்-05 இதுஒரு தொடர்கதை)
மாலாவும் அவளுடைய நண்பி லீலாவும் ஒன்றாக ஒரே கம்பனியில் வேலை செய்கின்றார்கள் இரண்டு பேரும் தேனீர் இடைவேலை நேரத்தில் சிற்றுண்டி சாலையில் சிற்றுண்டி உண்டபடி தங்களின் எதீர் காலாம் பற்றி பேசிக் கொண்டு இருந்தார்கள் இப்படியாக இருவர் நட்பும் வெகு நீண்ட நாள்களாக ஓடிக் கொண்டு இருந்தது.
மாலாவின சகோதரங்கள் மாலாவின் கணவர்; இறக்க முன்பு மாலாவின் வீட்டுக்கு வருவதில்லை. ஒரே ஒரே தங்கச்சி இருக்கின்றாள் என்று கூட மனதால் கூட நினைத்து கூட பார்ப்பதில்லை. இதனால் மாலாவும் இந்த விடயத்தை கருத்தில் கொள்வதில்லை. இதனால் அவளுடைய மனதில் ஒரு வெறுப்புத் தன்மை ஏற்ப்பட்டது. நம்மட அண்;ணா சகோதரந்தான் நினைத்துப் பார்ப்பதில்லை என்றாலும் பெண்சகோதரம் கூட நினைத்துப் பார்ப்பதில்லை. என்று தன் மனதுக்குள் நினைக்கின்றாள.;

“எல்லாம் ஒரு குட்டையில் ஊறிய மட்டைகள் தான்” என்று தன் மனதுக்குள் நினைத்தாள்.

மாலாவின் மகன் கமல் பல்கலைக் கழகத்தில் படிக்கின்றான் அவனுக்கு பட்டமளிப்பு விழா நடைபெறுகின்றது அதற்காக அவள் பல்கலைக் கழகத்திற்கு செல்லவேண்டிய நிலை ஏற்ப்பட்டது.மற்றப் பிள்ளைகளின் தந்தையும் .தாயும் சகோதரங்களும் வரகின்றார்கள் ஆனால் மாலாவுக்கு சகோதரங்கள் கூட வரவில்லை என்று தன் மனதக்குள் நினைத்து விம்மி விம்மி அழுகின்றாள். அந்த வேலையில் கமல் சொல்லுகின்றான் நான் உனக்கு இருக்கின்றேன் உனக்கு என்ன கவலை என்னை எப்படியும் கஸ்டப் பட்டு ஆளாக்கி விட்டாய் நீ வீட்டில் காலாட்டிக் கொண்டு மகாராணி போல இரு என்று கண்ணீர் ததும்பிய படி சென்னான் கமல்
எனக்கு பட்டமளிப்புவிழா முடிஞ்ச பின் எனக்கு வேலை கிடைச்சிடும் உன்னை பைங்கிளி போல பார்ப்பேன் அம்மா என்று இரு விழிகளும் கலங்கிய படி சொன்னான் அந்த வேலையில் மாலா மகனை கட்டியனைத்து முத்தமிட்டாள் மாலாவின் மனதில் சந்தோசப் புயல் வீசியது அவள் மனதில் ஒருவித உறுதியும் ஒரு வித ஆழ்ந்த பாசமும் வந்தது. அதைய நேரத்தல்………….
தொடரும்……….
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

கடல் வழிப்பயணம் சிறுகதை (தொடர்ச்சி-பாகம்-05.துடன் நிறைவு கான்கிறது)

கடல் வழிப்பயணம் சிறுகதை (தொடர்ச்சி-பாகம்-05.துடன் நிறைவு கான்கிறது)
பாகம்:-01.02.03.04.05 என எழுதப்பட்டுள்ளது……இப்போது இறுதித் தொடர் தொடர்கிறது.பாகம்-05.

உறவுகளை ஏற்றிய வாறு கனடாவை நோக்கி கப்பல் பயணிக்றது.எங்களுடைய கப்பலுக்கு இயற்கை அன்னையால் எந்த ஒரு தீங்கும் வரக்கூடாது என்று எங்கள் மனதுக்குள் எங்கள் குல தொய்வங்களை.
வேண்டி நின்றோம்.

இரவு பகலாக (90)நாட்கள் கடலில் பயணம் செய்ய வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது ஒவ்வெரு நாட்டு எல்லையும் கடக்கும் போது எத்தனை இடையூறுகள் வந்தது.அதையும் தாங்கிக் கொண்டு எங்கள் மாலுமி.எல்லாத்தையும் சமாலித்து கப்பலை ஓட்டிக் கொண்டுயிரந்தார்.கடலில் கப்பல் சொல்லும் போது.பெரிய பெரிய.இராச்சித அலைகளுக்கும் பெரிய பெரிய பனிக்கட்டிகளுக்கும்.பாறைக் கற்களையும் கடந்து. மிகவும் நுற்பமான முறையில். கெட்டித் தனமாக.கப்பலை ஓட்டினார்கள்.இரண்டு மாலுமிகளும்.

சரியாக ஒன்டரை. மாதம் கழித்த பின்பு எங்கள் இடம் கை வசமிருந்த . தண்ணீர். உணவு எல்லாம்.ஒர் அளவு குறைந்து கொண்டு வந்தது.காலையில் சாப்பிட்டால் இரவில்தான் சாப்பிடுவது.என்ற மாதிரி.நாள் ஒன்றுக்கு.இரண்டு வேலை உணவு என்ற அடிப்படையில் உண்டு வந்தோம்.மற்ற நேரங்களில் தண்ணீரை. குடிப்பதுதான்.இருந்தாலும் கடல் மார்க்கப் பயணத்தின் போது ஒற்றுமையாக ஒருவருக்கு ஒருவர்.உணவு பரிமாரிச் சாப்பிடுவதுதான் வழக்கம். கடத்த மூன்று மாதங்களில் எங்கள் வாழ்வில் சொல்ல முடியாத துன்பங்களை சுமந்து கொண்டு வாழ்ந்தோம்.அதே போல்(03) கழித்து நாங்கள் பயணித்த கப்பல் .கனடா துறைமுகத்தை.சென்றடைந்த போதுதான். மனசு ஒரு திருப்தியடைந்தது.அதன் பின்பு நாங்கள் ஒரு. நாள் பொழுதை துறைமுகத்தில் கழிக்க வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது…

மறு நாள் எங்களை ஒவ்வெருவராக இறக்கினார்கள்.எங்களுக்கு சாப்பாடு மற்றும் உடைகளும். சிறு குழந்தைகளுக்கு. பால்மா. விஸ்கட் உணவுப் பண்டங்களையும் தந்தார்கள்.அதன் பின்பு எங்களை தனித்தனியாக .சந்திப்புக்களை மேற்க் கொன்டார்கள்.அதிலும் பல இன்னல் களை சந்தித்தோம்.அதிலும் ஒருசிலரை கூட்டில் அடைக்கப்பட்ட கிளி போல சிறை வாழ்கையும் வாழ்ந்தார்கள்.சிலரை குடியுருமை கொடுத்து அன்நாட்டு பிரஜயாக்கினார்கள் அதில் நாங்களும் உள்ளடங்கப்பட்டோம் என்று இலக்கியா சொன்னால்.

நாங்கள் கஸ்டப்பட்டு கடல் வழிப் பயணமாக புறப்பட்ட மாதிரி எத்தனை நாட்டு ஏதிலிகள் சென்றுள்ளார்கள்.எத்தனை பேர் கடலின் பனிப் பாறையுடன் மோதுண்டு.கடல் நீரில் மூல்கி வரலாறும் உண்டும்.கடலலையால் அடித்துண்டு கடல் வாழ் உயிர் இனங்களுக்கு இறையாக போன கதையும் உண்டு.இப்படியான கடல் வளிப்பயணத்துக்கு எம்பக்கம் இறைவன் துணையிந்தால் நாங்கள் எடுக்கின்ற ஒவ்வெரு பயணமும் வெற்றி நடை போடும் என்பது திண்ணம்.

(ஆனால் எங்கள் இலக்கையும் அடைந்து விட்டோம். கனடாவில் குடியுருமை பெற்று விட்டோம்.)
{சிறந்த செயல் மிக்க துணிச்சலான முடிவை .நீங்கள் தான் எடுக்க வேண்டும்.-கடல் வளிப்பயணத்துக்கு}
{கடல் வழிப் பயணம் சிறுகதை நிறைவு பெற்றது.}

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

கடல்வழிப்பயணம் சிறுகதையின் தொடர்ச்சி(பாகம்-04)

கடல்வளிப்பயணம் சிறுகதையின் தொடர்ச்சி(பாகம்-04)

கடல்வழிப்பயணம் சிறுகதையின் தொடர்ச்சி(பாகம்-04)

கனடா வந்தால் சில சமயம் சந்திக்க வாய்ப்பு கிடைத்தால் சந்திக்கலாம் என்று கூறினால்.

ஒரு(01) வருடம் கழித்த பின்பு எனது வேலையின் நிமிர்த்தம் கனடா சென்றேன். விமான நிலையத்தில்.
இறங்கியவுடன் எனது பணியின் நிமிர்த்தம் உடனடியாக வேலைக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றேன் மீன்டும் பணியை முடித்து வந்து ஒரு நட்சத்திர கோட்டலில் தங்கினேன்.அடுத்த நாள் சில சாமன் வேண்டுவதற்கு கனடாவில் உள்ள .சுப்பா மார்க்கட்டுக்கு சென்றேன் அங்கு பொருட்கள் வேண்டி நிக்கையில்.
“அந்த வேலையில் அண்ணா…..அண்ணா….அண்ணா…… என்ற ஒரு பெரிய சத்தம் கேட்டது .சற்று நான் திரும்பி பார்க்கையில் என்னை இறுகி அனைத்த படி கட்டிப்பிடித்தாள் ஒரு. பெண் .அந்த வேலையில் .
நான் சற்று மொளனவித்துப் போனேன்.அதன் பின்பு சொல்லுகின்றால் .”இலக்கியா என்னை மதிச்சிங்கலா.என்று கேட்டால் ” நான் இல்லை என்று பதில் கூறினேன்”பின்பு சொல்லுகின்றால் இலக்கியா.தாயிலாந்தில்.தொடர் வண்டியில் நீங்கள் பயணம் செய்த போது நீங்கள் தூங்கிய போது.உங்கள் “தினப்பதிவேடூ) டயரியை எடுத்து தந்த நான்தான் அண்ணா என்று சொன்னால்.இலக்கியா.

அந்த வேலையில் இலக்கியாவிடம் கேட்டேன்.எப்படி பயணித்து வந்தனிங்க என்றும் அம்மா அப்பா எப்படி சுகமாக இருக்காங்களா?என்று வனாவிய போது. அதற்கு இலக்கியா அழுதால். எங்கட கடல் வளிப் பயணத்தின் போது என்னுடைய ஒரு தங்கையை இழந்தோம்.அண்ணா எப்படி என்று அவள் இடம் கேட்டேன்..
எங்களுடைய பயணனம் தாயிலாந்து நாட்டில்லிருந்து சுமார் (03)மாதங்கள் உள்ளடங்களான பயணம்.அதற்காக எனது தங்க சங்கிலி.எனது கை வளையல்.அம்மாவின் தங்கள் வளையல்.எல்லாத்தையும் தாயிலாந்தில் உள்ள நகைக்கடையில் அடகு வைத்தோம்.அதற்கு வைத்து சாப்பிடக் கூடியஅதாவத பழுதடையாமல் இருக்ககூடிய உணவுகளை வேண்டி வைத்தோம்.நாங்கள் தாயிலாந்துக்கு வந்து (01) மாதம் கழித்த பின்புதான் இரவில்(11.00பி.ப)எங்கள் உறவுகளை ஏற்றிய வாறு
புறப்பட்டது…
(தொடரும்………………..)
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-