ஒரு விடியலைத் தேடி…….

விடியலைத் தேடும்-இரவு போல
எனது வாழ்வில் விடியல் காண
உனது நினைவைத் தேடுது.
உனது வாழ்வில் விடியல்-தேட
எனது நினைவைத் தேடுது…

குண்டு மணி போன்ற-கண்ணழகி
குடு குடுத்த நடைக்காரி
கட்டழகு மேனியவள்.
கண்டவுடன் என் உள்ளம் -குளிர்கிறது.

மனிதன் எல்லாம் நடந்து-செல்லும்
பாதையெல்லாம்
சிறு வீதி அமைவது போல
அவள் நடந்து சென்ற -என்
இதயப் பாதையில்
அவளின் நினைவுகள்
உறங்கி கிடக்கிறது.

நீண்ட நாட்கள் மழையின்றி
வாடிக் கருகிய புற்கள்-எல்லாம்
மழை நீர் கண்டு செழிப்பது-போல.
அவளைக் கண்ட நாட்கள் எல்லாம்
என் இதயம் துள்ளிசை -பாடுகிறது.

அவள் நடந்து சென்ற
பாதை இருமருங்கிலும்
அவள் தொட்டுச் சென்ற மூங்கில் மரங்கள்
காற்றுக்கு அசைந்து – இசை பாட
அவள் இல்லாத நாட்களில்
அவள் தொட்டுச் சென்ற-மூங்கிலின்
இசையை ரசித்துக் கொண்டே-இருப்பேன்

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

நேரில் பேசும் தெய்வங்கள்…..

உயிரைப் பெற்றவன்-இன்று

சுதந்திரப்பறவையாக –இருக்க

அந்த உயிரை கொடுத்தவன்

கொடுத்தவள் இன்று-சிறைக் கைதியாக

மனச்சாட்சிகளின் கதவுகள் அடைக்கப்பட்டு

ஏதோ ஒன்றை தேடிக்கொண்டு –வாழ்கிறார்கள்

 

ஒவ்வொரு விடியல் பொழுதும்

அவர்களின் வாழ்வில் –பெற்ற பிள்ளைகளை

தரணியிலே.மற்றவர்கள்- பிள்ளைகளுக்கு.

நிகராக வாழவேண்டும் என்ற

எண்ணச்சிறகு விரித்து பறந்தவர்கள்….

மகனே நீ இருக்க -உனக்கு

ஒரு கருவறை இருந்தது.

 

நான் உன்னுடன் வாழ –எனக்கென்று.

ஒரு கழிவரை கூட இல்லையா….?????

பெற்றவனும் பெற்றவளும் இன்று சிறைக் கைதியாக

மணிக்கு மணி மணித்துளியாக

கண்ணீர்த் துளிகள் சிந்துகிறோம் –மகனே…..

இந்த துயரங்களை எப்போது அறியப்போகிறாய்

 

ஆதவன் புலர்ந்திடுவான்

மண்வெட்டியை தோளில் –சுமந்து….

மாற்றான் தோட்டத்திற்கு- நீர்பாய்ச்சி

சமுதாயத்தில் நல்லவனாய் -வளர்த்தேனே

நீ செய்தது நாயமா.???நீதியா???

நான் பெற்ற மகனே சொல்லும்மட……,,,,,,,

அந்த கதிரவனும் மறைந்திடுவான்.

உங்களை தோளில் தூக்கி நிலாவினை காட்டி

உன்விழி உறங்க வைத்தேன்-மகனே

 

உன் சுக போக வாழ்வுக்கா

உன் சம்சாரத்தின் சொல்லுக்கா.

என்னையும் உன் அம்மாவையும்…

முதியோர் இல்லத்தில் சேர்த்து விட்டு

நீ தொலை தேசம் போய் விட்டாய் –

வேண்டாம் வேண்டாம் -உறவுகளே.

எம்மைப்பெற்ற தெய்வங்களை.

அரவனைக்க முதியோர் இல்லம்-வேண்டாம்.

அவர்களின் இறுதி மூச்சு உள்ளவரை

பெற்ற பிள்ளைகளின் மடியில் -சுமந்திடுவோம்……

 

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

உன் நினைவுகளின் தடயங்கள் எனக்கு காதலாக மலர்ந்தது.

உன் நினைவுகளின் தடயங்கள் எனக்கு காதலாக மலர்ந்தது.

நீ தலையில் சூடிய ஒற்றை –இதழ்
றோஜாப்பூ என்னுடைய காகித –அறையில்
பொக்கிஷமாக என்னும் –இருக்கிறது
உன்நினைவுகள் அப்போது அப்போது-வரும்போது.
அதை இரசித்துக் கொண்டே இருப்பேன்

உன் வீட்டில் .இருந்து –நீ
வெளியே செல்லும் போது –உன்
காலில் கட்டிய கொலுசின் மணி ஒன்று
உன்னை அறியாமல் நீ நடந்த பாதையில்
விழுந்து கிடந்தது உன்னிடம் –சொல்லாமல்
அந்த கொலுசின் மணி ஒன்றை –இன்னும்
என்டைய மணி பேசியில்-இருக்கிறது
உன்நினைவு. ஓடி வரும் போது.
அதை பார்தாலே என்மனதுக்கு மகிழ்ச்சிதானே

பூங்காவன(ச்) சோலையில்-நிதமான
குளிர்த் தென்றல் வீசும் போது.
நீ என்னை வருடியபோது- உன் தலை முடி
என் தங்க சங்கிலியில் சிக்கியது.
அந்த தலைமுடியும் உன் -ஞபகமாய்
என் பொங்கிஷங்களில் ஒன்றாய்
தங்க சங்கிலியாக-இருக்கிறது

நீ தொடர் வண்டியில் செல்லும் போது.
நானும் அந்த தொடர் வண்டியில் -சென்றேன்
அந்த வேலையிலே. உன் -தாவணியின்
ஒரு பகுதி தொடர் வண்டியின்
கண்ணாடியில் சிக்கியது.
அதை நீ விட்டு விட்டுச் சென்றாய்.
எல்லாப் பயணிகளும் இறங்கிய பின்.
அவர்கள் யாரும் அறியா வண்ணம்
உன் ஞாபகமாய் அந்த தவணியின் துண்டு
என் மனசிலும் என் ஜீன்ஸ் பைக்கட்டிலும்
உன் ஞாபகமாய் இருக்கு தடி

நான் உன் வீட்டுக்கு உன் அண்ணாவை பார்க்க வந்தேன்
ஆனால் அண்ணாவை பார்க்க வரவில்லை.
உன்னைத்தான் பார்க்க வந்தேன்.
நீ எழுதும் மேசையில் உன்னுடைய
கருமேக கூந்தலுக்கு கவலனாய்-இருக்கும்
கருமேக வண்ணன் அவன்தான் உன் தலையில்
குத்தும் பின் (கிளிப்)அதில் இரண்டை
உன்னை அறியாமல். நான் திருடினேன்
அதுவும் என் பொக்கிஷமாய் உன் நினைவை
தினம் தினம் சொல்லுமடி.

என்னுடைய நாள்குறிப்பேற்றில்-கூட
உனக்காக நான் எழுதிய
முத்து மணியான கவிகள்- எல்லாம்
உன்னை பார்தபோது- நான் உனக்கு
காதலர் நாள் பரிசாக தந்தேன்
அதை நீ இன் மனதுடன் எடுத்துக்- கொண்டாய்
அப்போதே நான் நினைத்தேன்.
நீதான் எனக்கு உரியவள் என்று….

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

என்ன இறைவா ?இந்த வேதனை.

உயிர் துடிதுடிக்க.
உள்ளம் பதபதைக்க
உயிரை மாய்த்து தவிக்கும்.
சின்னஞ்சிறு-பிள்ளையே.
உன்னை அழவைத்து
அழகு பார்க்கும் -விரோதியார்?
கசங்கிய வஸ்த்திரத்துடன்.
கண்ணீர் துவைந்த -வதனத்துடன்.
வாடித் திரியும்-உள்ளமே.
உன்னை-வாட்டி
வதைக்கவைத்த- விரோதியார்.
சொல்லும் என் பாலகனே.
சொல்லும் என் பாலகனே

உலகம் அள்ளிக் கொடுத்தது.-ஆயுதம்.
அதில் கருகி மாண்டது-ஆயிரம்.
அந்த வரிசையில்-என்
பாச உறவுகள்-ஒன்றா இரண்டா-மூன்றா.
நான்கா வரிசை வரிசையாய்.
மண்ணில் சங்கமம்மாகினார்கள்.
தலையில் கையை-வைத்துக் கொண்டு.
வீதியின் நடுவில்.
ஆதரவற்ற உறவாக.
அலைந்து திரிகிறேன்.
நான் இந்த மண்னில் பிறந்தது-குற்றமா?
அல்லது-தாயின் வயிற்றில்-கருவுற்றது குற்றமா?
எங்கள்வாழ்வுக்கு ஒரு விடிவு-மலராதா????

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

காதலியின் வருகைக்காக காத்திருந்த காதலன்;;

என்சொந்தக் கிளியே
என் சோலைக் கிளியே.
நீ தூது வருவாய் என்று
நான் தூரத்தில்- காத்திருந்தேன்.
சொந்தங்களை.விட்டு விட்டு
சோகங்களை சுமந்துவராமல்.
என் நினைவுகளை சுமந்துவா
என்சொந்தக் கிளியே

பாடிப்பறந்த கிளியே
பரவசமாய்-ஆனகிளியே.
பாவம் அறியாத-என் சொல்லக்கிளியே.
பரதவித்து பரதவித்து.
என்னை தேடுகின்றாய்.
பாவம் அறியாத-என்
செல்லக் கிளியே-உனக்காக.
நான்-சோலைவனத்தில்.
தாடி வளர்த்து-தனியாக வாழ்கின்றேன்.
என் சோக உணர்வை
புரிவாயா..என் செல்லக்கிளியே.
செத்து செத்து நான் அழுகின்றேன்
என் சோக உணர்வு புரியவில்லையா?
சொல்லுமடி என் செல்லக் கிளியே

உன் அப்பன் உன் ஆத்தாள்
நம் காதலுக்கு-எதிரியாக இருப்பாங்கள்
என்று-முன்பே சொன்னேனடி.
அது உனக்கு புரிந்து கொள்ளவில்லையடி.
என் செல்லக்கிளியே.
உன் அப்பனும் உன் ஆத்தாலும்
சொல்லும் வார்தையை கேர்கையில்.
பசுமையாக இருந்த இதயத்தில்
றோஜா முள் போல குத்தியதடி
அன்பே ஆயிரம் இடருகள் வந்தாலு.
நம் காதல் எப்போதும் தோற்காகது.
என் சின்னக் கிளியே…

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

என்ன பிழை செய்தேன் தாயே!!!,,,,

நீ என்னை உன் வயிற்றில் சுமந்தது -குற்றமா தாயே

நீ சுமந்தனி எனை ஈனறெடுத்தது-குற்றமா தாயே

இதுதான் அப்பா இதுதான் அண்ணாவென்றது-குற்றமா தாயே

உன்சொந்தபந்தங்களை காட்டியது-குற்றமா தாயே

நீ என்னைசீராட்டி தாலாட்டி வளர்த்தது-குற்றமா தாயே

உன்பசியைபொறுததுக் கொண்டு என்பசியை தீர்தாயோ அது-குற்றமா தாயே

உன் பிள்ளை என்றுஉன் மடியில்உறங்க வைத்தது-குற்றமா தாயே

இல்லை உன்னை அம்மா வென்று அழைப்பது-குற்றமா தாயே

நீ போகும் இடமெல்லாம் உன் பின்னால் வருவது-குற்றமா தாயே

உன் சேலை முந்தாணியில் பிடித்து வருவது-குற்றமா தாயே

 

இல்லை மகனே நீ ஒரு குற்றமும் செய்ய வில்லை

நீ அப்படி கேட்க வேண்டாம் மகனே

உன்னை நான் ஈன்றெடுத்தற்காக-கோடி

தவம் இருக்க வேண்டும் -மகனே

உன் பிஞ்சு உள்ளம் வடலியில் வாட.வாட

உன்னை தயாக விட்ட பாவப்பட்ட-ஜென்மம் நான்

என்னதான் செய்வது-மகனே

இறைவன்வரம் இப்படி அம்மாவுக்கு

நான் ஒருதொழு நோயாளி மகனே

உன்பிஞ்சு உள்ளம் பரதவிக்க

தனியாக விட்டு விட்டேன்-மகனே

உன்கொடுமையை-பார்க்க

தாயுள்ளம் பதறுது-மகனே

 

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-

பேனா முனைப் போராளி

பேனாவின் நரம்பு-வளிஓடும்.

உதிரத்தில் உலக சரித்திரத்தை
புரட்டிப் போட்டவனும்
பேனா முனைப் போராளிதான்
எங்கோ எங்கோ ஆணவம் தலை விரித்து-ஆடுதோ.
அங்கே எல்லாம்
முதற்ப்புள்ளியும் முற்றுப்புள்ளியும்
வைப்பவன் பேனாமுனைப் போராளிதான்
பேனா சிறிய விலை என்றாலும்
அதன் நூனியில் இருந்து -வடியும்
கண்ணீர் மிக வலிமை படைத்த -சக்தி
உலக சரித்திரத்தையோ-சொல்லிவிடும்

ஆயுத முனையில் யுத்தம்-செய்யும்
எதிரியை விட
பேனா முனையில் எழுதி
யுத்தம் செய்யும் ஒரு எழுத்தாளன்
உலக அரங்கில் வெற்றி வாகை சூடுவான்
ஆயுதத்தாள் யுத்தம் செய்வதை- விட
பேனா முனையில் யுத்தம் செய்பவன்
மிக வலிமை படைத்தவன்

பேனா முனையில் யுத்தம்-செய்பவன்
நீதி நியாயம்.தர்மம் எல்லாம்
பக்கச் சார்பற்று நடு நிலை காப்பவன்
எரிகின்ற தீப்பிளம்புக்கு-மத்தியில்
தன் உயிரே துச்சமென -பாராமல்
அர்ப்பணம் செய்பவன்
நாட்டு மக்களுக்கு-சுதந்திர
தாகத்தை இதமாக -சுவாசிக்க
பெற்றுக் கொடுப்பவனும்
பேனா முனைப் போராளிதான்

எங்கோ எங்கோ மனித குலத்துக்கு
எதீராக அடக்கு முறைகளும்
இன அழிப்புக்களும்-மேல் ஓங்கி நிக்குதோ
ஒரு இனத்தை ஒருஇனம்
எங்கே ஒடுக்குகின்றார்கலோ
அங்கல்லாம் பேனா முனைப்
போராளியின்-குரல்
சர்வதேச அரங்கெல்லாம்
கம்பீரமாக ஓங்கி ஒலிக்கும்

சிலநேரம் அணுகுண்டு-வெடித்து
சில எல்லைகளைத் தான்-அழிக்கும்
ஆனால் பேனா முனைப் போராளி
எடுக்கும் அணுகுண்டு(பேனா)
அது உலகெங்கும் அதிர்வுகளை
உணர வைக்கும்-அந்த
நிஜமான அணுகுண்டை-விட
பல மிக்க —சக்தி
பேனாமுனைப் போராளிக்கே-அதிகம்

ஒரு நாட்டின் எல்லைப் புறத்தில்
யுத்தம் செய்யும்-வீரர்கள்
பல இழப்புக்களை
உதிரம் சிந்தித்தான்
நாட்டு எல்லையை மீட்க வேண்டும்
ஆனால் பேனாமுனைப் போராளி
உதிரம் சிந்தாமலும் வியர்வை சிந்தாமலும்
பேனா முனையில் எழுத்து வடிவில்
புரட்சி செய்து நியாயத்தை-பெற்று தருகின்றவன்.
அவன்தான் போனாமுனைப் போராளி.
யுத்தம் செய்யும்வீரனின்-பலம் ஒரு மடங்கு என்றால்
பேனா முனைப் போராளியின்
பலம்பல -மடங்கு என்று பொருள்படும்

எத்தனையோ பேனா முனைப்-போராளிகள்
தன் தாய் நாட்டுக்காகவும்
தன் சமுதாயத்துக்காகவும்
அன்றும் இன்றும் உயிரை-தியாகம் செய்தார்கள்
அவர்களை இன்று இருக்கின்ற
எம் சமுதாய உறவுகள்
தினம் தினம் பூசிப்போம்……………

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

அழுத கண்ணீரை யார் துடைப்பார்???

வான வெளி ஓடையில்
வாழ்விழந்த பொம்மையாய்
வாழ வேண்டிய நிலை வந்ததடி
வாழ்வா?சாவா? என்று இருக்கையில்
துடுப்பு இழந்த ஓடத்துக்கு
துணையா துடுப்பு போட-வந்தாயடி
பங்குனி வெயிலில்
பகலவன் கொட்டத்தில்
பாதியுள்ளம் வெகுதடி
பார்க்க நீ இல்லையடி
அழுத கண்ணீரை யார்-துடைப்பார்
வெந்த மனசு நெந்து நெந்து-போனதடி
வாழ்வென்ற போர்க்களத்தில்
வாழவேண்டுமென்று
நான் குதித் தேன்
வாழ வேண்டாம்மென்று
விதி வந்து தடை போட்டதடா?
விதியை மதியால் வெல்ல-முடியாமல்
மதி கேட்ட மனிதனாய்-நின்று
கண்ணீர் வடிக்கின்றேன்
அழுத கண்ணீரை யார் துடைப்பார்
உன் வரவுக்காய்
என் உள்ளம் ஏங்குதடி
எப்போது வருவாயடி
என் அழுத கண்ணீரை-துடைக்க
உன் அன்புக்காய் ஏங்கித் தவிக்கும்.
ஒரு இதயத்தின் உள்ள ஏக்கமடி.
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

சிறைக்கூடம்

சிறைக்கூடம்

சிந்தனையின் சிகரமாய்.
சீரலிந்த வாழ்கையாய்.
சீர்திருத்த வாதிகளால்.
சிக்கித் தவிக்கும்.
சில்லரைகள்.நாங்கள்.
சீர்திருத்தம் வேண்டுமென்று.
சிறைக்கூடம் சென்றோம்.
சீர்கொட்ட மனிதன்-எங்களை.
சிதர்ச்சி வைத்தார்கள்.

தாயின்முலையில்-குடித்தபால்.
வெள்ளை நிறம்-ஆனால்.
தன்மானம் இல்லாமல்.
தாவி.தாவி அடிக்கையில்.
தாயின் சிந்தனை வருது.
வாய்யென்றும் கண் என்றும்-பாராமல்.
நா கூசும் வார்தைகளை சொல்லி.
சுழன்டு சுழன்டு அடிக்கையில்.
கால் உடைந்து கையுடைந்து.
பூமி எங்கும் உதிரம் பரவின.
சிறைக் கூடம் சீர்திருத்த கூடம்-என்பார்கள்.
ஆனால் அது ஒரு.
இரைக்கூடம் என்பதை.
அன்றுதான் புரிந்தேன்.

தாயானவள்.சமைக்கும் சாப்பாடு.
நல் சுவை கொண்டது-என்பார்.
ஆனால் சிறைக்கூட சாப்பாடு.
சுவை கொட்ட சாப்பாடு.
ஊரில் இருக்கும் போது.
உற்சாகமாய் வாழ்ந்தோம்.
சிறைக்கூடம் சென்றவுடன்.
முற்றும் துறந்த ஞானியாய்.
முகத்தில் சோகத் தாடியும்.
அழியாத சோகத் தளும்பும்.
சிதரல் சித்திரம் போல்.உள்ளது.
பக்கத்தில் கதைப்பதற்கு-யாருமில்லை.
நான்கு பக்கம் உயிரற்ற கற்சுவருடன்.
கதைக்கும் நிலை அல்லவா.
மனதில் சோகம் நிறைந்த.வாழ்கையும்.
மனதில் சஞ்சலம் கொண்ட வாழ்கையும்.
வாழ வேண்டிய நிலையல்லவா?.

ஊமை விழி அழுகிறது.
நெஞ்சுக்குழி காய்கிறது.
ஓத்தனம் போட யார் வருவார்.
அடியும் உதையும் வெட்டி வெட்டி.
மறையும் மின்னலைப் போல வருகிறது.
இற்கையில் கற்றடித்தால்
ஒருகனம் ஓய்விருக்கும்-ஆனால்.
சிறைக்கூட வாழ்கையில்.
அடி உதைக்கு ஓய்விருக்காது.
அப்போதுதான் உணர்வான்.
குற்றம் செய்தவன் சிறைக்கூடம்.
சீர்திருத்தக்கூடம்-அல்ல.
அது ஒரு சித்திரவதைக் கூடம்.
என்பதை அன்றுதான் புரிவான்

-நன்றி-.
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

இந்த பூமி எப்படி பொறுக்கும்

ஏத்தனை பொய்களையும்.
பித்தலாட்டங்களையும்.
இந்த உலகம் எப்படி
பொறுக்கும்
எத்தனை கொடுமைகளையும்
தாங்கும்.
நித்தமும் வணங்கி
நிஜத்தையுடைத்தால்.
புத்தன் ஜெசு.காந்தி.
பூமியில் பிறந்தது எதற்கு.

சத்தியம் தர்மம்.
மங்கிப் போச்சி.
நிதி நியாயம்.
சொத்துப் போச்சி.
தினம் தினம்.
வன் கொடுமைகள்
தினம் தினம்அழுகை
ஓலங்களும்.
கோட்டால் இந்தமி.
எப்படி பொறுக்கும்.

அசுர வேகத்தில் விஞ்ஞானம்.
நடைப் பயணம் போடுது.
அதில் எத்தனை எத்தனை.
கண்டுபிடிப்புக்கள்.நிகழுது.
அது நண்மையா? தீமையா?
என்று அறியாமல் பால்கேட்ட மனிதன்.
அதை பூமியில் அமைக்கிறான்.
அதுதானே அனு உலை வெடித்து.
சிதறி இன்றைய மனித குலம்.
பல அவஸ்த்தைக்கு முகம்.
கொடுக்க வேண்டியவனாச்சி.
இத்தனை கொடுமைகனையும்.
தாங்கிக் கொண்டு பூமி எப்படி.
பொறுக்கும் மனிதா???சொல்……

இரட்டையடுக்கு வீடும்.
சொத்து சுகம் உன் வசதியா!.???
ஆடை ஆலங்காரம் உன் தகுதியா!.???
ஏழை வாழும் இந்தப் ப+மியில்.
நீ! மடிந்தால்……
பூமியின் மேல் நீ என்ன பெரிசா?.
ஆடம்பர வாழ்கை வாழ்ந்த-உனக்கு.
ஏழ்மையா வாழும் ஏழைக்கும்.
ஆறடி(06) நிலந்தன் சொந்தமடா.
பூமியெல்லாம் சொந்தம் என்று.
ஆணவம் காட்டும் மனிதா!
நீ புரியாத மனிதன்தாண்டா!.

உண்மையின் தத்தவத்தை.
கவியாக சொல்லியிருக்கேன். மனிதா!
நீ! புரிந்து கொன்டு வாழ்ந்தால்-நீ.
நீ!……….புனிதனடா……………….
நீ! புரியாமல் பூமியில் வாழ்ந்தால்.
நீ! வாழ்ந்து என்னடா அர்த்தன்டா மனிதா!.
மனச்சாட்சி என்ற ஒன்று.இருந்தால்.
பூமிக்கு பிரச்சினை வந்துயிருக்காது-மனிதா!.
இப்படியும் கொடுமையை
பூமி எப்படி தாங்கும் மனிதா!

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-