நெஞ்சைத் தழுவினாய் பின்பு என் கண்ணீரைத் தழுவினாய்

நெஞ்சைத் தழுவினாய் பின்பு என் கண்ணீரைத் தழுவினாய்

முகவரி இழந்த மனிதனாக-
சில காலங்கள் நான் இருந்தேன்
உன்னை கண்ட நாள் முதலாய்
எனகென்று சொந்த முகவரி -உருவானது.
சிகரத்தை ஏற அடையும்
அணில் பிள்ளை போல-நானும்
என்மனதுக்குள். உன் நினைவுதான்
படிப்படியாய் ஏறி
என் இதயத் துடிப்பை தூண்டுதடி.

நீ ஒரு வார்த்தை என்னிடம் சொல்லாமால்
உன் மனசு போன போக்கில்
உன் வீட்டுக்கு சென்றாயே.
நான் உன்னை பார்க்காத நாட்கள் எல்லாம்
எனக்கு மயான பூமியில் வாழ்ந்தது-போல உணர்வு
நீ வந்து என்னுடன் பேசாமல் இருந்த நாட்கள்எல்லாம்
இயற்கைதான் எனக்கு உற்ற தோழனாக –இருந்ததடி
இசைபாடும் வண்டுகள்.பாட்டுப்பாடு குயில்கள்
தோகை விரித்து ஆடும் மயிலின் அகவலும்
என் மனதுக்கு சொந்தமாக இருந்தடி

நீ பாவாடை தாவணியும் அணிந்து
வீதியிலே வரும் போது..
நீ ஒரு தேவதைதானே….
உன் அழகின் வசிகரம் கண்டு.
எத்தனை பெடியன்கள் உன்னை
மனதில்-நினைத்திருப்பார்கள்……
நான் உன்னை காதலிக்க முன்பு
அந்த சிறைக் கூட்டையும் -தாண்டி
உன் மனதில் நான் குடிகொண்டேனடி

நான் ஆசை கொண்டு அள்ளிக்-கொடுத்தேன்
எத்தனையோ. அத்தனையும் வீனாக –போனதடி.
உன்னை நம்பினேன் எனக்கு முகவரி வந்ததென்று
ஆனால்.நீ இறுதியில் கண்ணீரில்
கரையவைத்து விட்டுச் -சென்றாயே.

உன்னை நினைத்து நினைத்து. அழுது அழுது.
நீ என் கன்னக் குழியில் உன் புன்னகை உதட்டினால்
ஒற்றி வருடிய முத்தங்கள் எல்லாம்.
என் கண்ணீர்த் துளிகள் கழுவிச் -சென்றதடி.
என் உறவுகள் நண்பர்கள் மடிந்தாலும்
அவர்களுக்கு அழுவதற்கு என்னிடம்
கண்ணீர் இல்லையடி.
நீ கல்லறையில் உறங்கி விட்டாய்
என் கண்ணீர்துளிகள் எல்லாம்
என் கண்மணிக்கு -பன்னீர்
துளிகளாக வீசியதடி……….

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-