ஒரு தாயின் பிரிவு

குடும்பச் சுமையை
நெஞ்சில் சுமந்தாய்
வேலைச் சுமையை
கைகளில் சுமந்தாய்
வீறு கொண்டேழுந்து
நீ அழகாக -புன்னகைப்பாய்
உன் அங்கள் வலிக்க
உன் உயிரை மாய்த்து,
புது மனிதனாய்-என்னை
மண்னில் பிறக்கவைத்தாயே-தாயே

 

நீ பட்டினி கிடந்து
உன் பிள்ளையை, நீ சுமந்தாய்
தாயே நீ தாலாட்டுப்பாட
உன் மடியில் நான் உறங்கினேன்
தாலாட்டி சீராட்டி -வளர்த்த அன்னையே
உன்னை தரணியில் -புகழ்பாட
என் வாயினில் வார்த்தைகலே-இல்லை
உன்னை கற்பனைபண்ணி-கவிஎழுத,
என் மனதில் இருந்து
வார்த்தைகளும் வரவில்லை
உன்னை சொல்லால் -விளக்கமுடியாது,
நீ ஒரு அனிர்வசனியம்-தாயே

 

நித்தம் நித்தம் அன்புதனை-செலுத்தி
என்னை வளத்தெடுத்தாயே-தாயே
திக்கிடும் செய்தியை கேட்டால்
நீ திகைத்துப் போய்-நிப்பாயே,
நீ ஆதரவற்று தனியாக
கல்லறையில் -தூங்குகிறாய்
உன் சோகப் பரிவு -என் வாழ்வில்

பின்னிப் பினைந்து கொன்டே-இருக்குதம்மா,
ஆழ்கடலில் காற்றடித்து-திசைமாறிய
பாய்க் கப்பல் கரையை சேர
போராடுவது போல
என் மனம் அலைபாயுதே- உன்நினைவுகளில்
அம்மா உன் பிரிவின் -வலியை
தாங்கியபடி வாழ்கிறேன்-அம்மா

 

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

என்னை அழவைத்த பெண்ணே உன்னை அள்ளியனைக்க துடிக்குது என்கரம்

உன் நினைவுக் கீற்றுக்கள்-என்
மனதில் புயலாக -எழுகிறது
இருந்தாலும்-என்னை
அழவைத்து அழவைத்து-என்னை,
ஏன் துடியாய் -துடிக்கவைக்கிறாய்
உன் நினைவுகள்-என் மனக்கதவுகளில்
பூட்டப்பட வில்லை
எப்போதும் திறக்கப்பட்டிருக்கிறது,
ஆனால் உன்மனதில்,
என் நினைவுகதவுகள்,
பூட்டப்பட்டது -ஏன்
சொல்லும் பெண்ணே-சொல்லும் பெண்ணே,

 

சில நேரங்களில்- உன்னை
என் மனக்கதவுகள் நினைக்க-மறுத்தாலும்,
நான் கை பிடித்து எழுதும்-பேனா
கண்ணீர் துளியை -விட்டு விட்டு
உன் ஞாபக அலைகளை
காகிதத்தை-நனைக்க வைக்குது,
நான் உனக்காக,
காதல் மடல் எழுதமறுத்தாலும்,
அந்த பேனா -மறக்கமாட்டாது,
அது எப்போதும் உன்-நினைவுக்
காற்றை வீசிக் கொன்டே -இருக்கும்,
ஏன் பெண்ணே -என்னை,
அழவைத்து அழவைத்து,
அழகு பார்கிறாய்,
இது உனக்கு -அழகா,
சொல்லும் பெண்ணே-சொல்லும் பெண்ணே

 

சிலமாதங்கள் சில வருடங்கள்
கடந்த நிலையில்
என் மனதுக்குள் காதல் -என்னும்
பாச உணர்வை -நீ சுவைக்க வைத்துவிட்டாய்,
நீ என்னை அழவைத்த -ஒவ்வொரு நிமிடங்களில்,
என் மனதுக்குள் புயல் அடித்தது,
என் மன உணர்வுகள் -மரணத்தில் சாய்ந்தது
நிலவு கூட தேய்ந்து-சில
நாட்களில் அது-முழுமை பெறும்
ஆனால்என்னை அழவைத்துவிட்டாய்-பெண்ணே
உன்னை அள்ளியணைக்க
என்கரம் -தழுவுதே,

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

என்சுவாச காற்ரே,

சர்வ வல்லமையும்-கொண்ட,
சர்வ சக்தியே-நீ
உண்னை சாதாரண-பெண்என்று
நான் நினைத்தேன்-ஆனால்
நீ சாதித்து சரித்திரம் படைக்க
பாரினில் அவதரித்த-புதுமைப்பெண்
பிள்ளைக்கு நல்ல-தாயாகவும்
அன்புக்கணவனுக்கு-நல்ல,துணைவியாகவும்
வாழ்வில் ஒளிவிளக்கு-ஏற்றினாய்,
என் இதயக் கோயிலே-நீ
சமாதியடைந்து விட்டாய்
உன் நினைவுகளுடன் வாழ்வதற்காய்
உன் நிழல் படத்தினை-என்
நெஞ்சில் தாங்கிய படி-வாழ்கிறேன்,

கார்கால மார்கழியில்,
கருமேகம் வானத்தில்-குடைசூழ,
முரசு முழங்குவது -போல,
இடிகள் முழங்குகிறது,
வானில் சந்திரனும்,
அழகிய வில் போன்ற-வானவில்லும் வளைந்து,
மலை உச்சிதனை தொடுவதை-போன்று
மேகங்கள் கடல் நீரை முகந்துகொண்டு,
வானவில் எழுந்து வானத்தை -வட்டமிட
இந்த கார் காலத்தில் -நீ சமாதியடைந்தாயே,
என் இதயக் கோயிலே-உன் புகைப்படத்தினை

என்நெஞ்சில் நிழல் -படமாக தாங்கியபடி
உன் நினைவுக் கீற்றில்-வாழுகிறேன்,

காற்று ஒருகனம்வீச- மறுத்தாலும்
பூவி கூட சுற்றாமல்- நின்றாலும்
உன்னுடன் சேர்ந்து வாழ்ந்த
காலங்களை நினைத்துப்பார்க்கையில்
நிஜமற்ற இவ்வுலகில்
நிஜமான அன்பையும்,
நிஜமான வாழ்வையும்,
நிறைய தந்தாயே,
என் இதயக் கோயிலே,
நீ வாழ்க நீ வாழ்க
அன்றோபறை சாற்றினான்-தமிழன்
ஒருத்தனுக்கு ஒருத்திஎன்று,
நீ இல்லை என்று -நினைத்து
நான் மறுமணம் செய்யமாட்டேன்
உன் நினைவுகளை -என் மனதில்
சுமந்தவாறு-நான் வாழ்கிறேன்
என் இதயக் கோயிலே,
நீ வாழ்க நீ வாழ்க,,,,,,,

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-