கணவனின் இடைவிட்ட பிரிவாள் மனைவியின் உள்ளத்தில் அலைபாயும் சோகங்கள்

ஊரில் வாழ்ந்தது-போதுமென்று.
ஊர்மறந்து போகப் போகிறாயா.
பெற்ற பிள்ளையும் கட்டிய-மனைவியையும்.
உன் சொந்த பந்தங்களும் கதர கதர.
நீ கப்பல் ஏறி வெளிநாடு -சொல்லப் போகின்றாயா.
உன் இடைவிட்ட பிரிவாள்.
நான் தினம்…..தினம்….
செத்துப் பிழைக்கின்றேன்.

உன்மனைவி பிள்ளை பெரிதென்று-பாராமல்.
பணம்……பணம் -என்று.
உன் உள் மூச்சு வேண்டுதே.
நீ யார் இடமும் கை ஏந்தாமல்.
சுதந்திரமாய் வாழ்வதற்காய்.
நாலுபேருக்குள்-நல்ல
மனிதனாய் வாழ வேண்டும்-என்று.
உன் உள் நெஞ்சம் -துடிக்குதே.
அது எனக்கு நன்றாக -புரிகிறது
எனக்குகடவுள் எழுதிய எழுத்தோ-என்று.
எனக்கு தெரியவில்லை.
இருந்தாலும் உன்நினைவுகளில்-நான்.
தினம் தினம் செத்து செத்து வாழ்கிறேன்.

நீ அன்னியவன் நாட்டில்-இருந்து.
கற்றை கற்யையாய்-நீ
பணம் கொண்டு வந்து போட்டலும்-நீ
என் அருகில் இருப்பதற்கு இணையாகுமா?
சொல்லும் என் அன்புக் -கணவனே.
சொல்லும் என் அன்புக்-கணவனே.

நான் இல்லாவிட்டால்.
நீ மரணத்தின் விழிம்பில்
சாய்வாய் என்று-நான் நன்கு அறிந்தேன்.
என்னதான் செய்வதென்று-தெரியவில்லை.
உனக்காகவும் நம் பிள்ளைக்காகவும்.
என் உதிரத்தையும் வியர்வையும்
ஊனாக உருக்கி.
நம் வாழ்கையில் ஒளிவிளக்கு ஏற்ற.
உன்னை நான் சில.
ஆண்டுகள் பிரிந்து வாழ்கிறேன்.

நாம் ஊரில் -வாழ்ந்த காலத்தில்
நம்மிடம் பணம் இல்லை-என்று.
மாற்றானிடம் கையெந்தி -கேட்ட போது.
இல்லை என்று -சொன்னானே.
அந்த வடுக்கள் இன்னும்-என்
நெஞ்சில் அழியாமல்-இருக்கிறது.
அந்த இலட்சியத்துக்காய்.
சிறிது காலம் பிரிகிறேன்.
நீ பொறுமை காத்திடு.
என் அன்புக்குரிய பாசக் கிளியே.

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-