சிட்டுக் குருவி போல-சுதந்திரமாய்.
வாழ்ந்து வந்த எம் தமிழ் இனம்-இன்று
சிதர்உண்டு சிதையுண்டு
சின்னாபின்னமாகினார்கள்
சுதந்திரக் காற்றினை ஓர் அளவு.
சுவாசித்து வாழ்ந்த எம்மினம்
இன்று வாழ்விடம் இழந்த
அனாதைகள் ஆகிவிட்டார்கள்.
வாழ வேண்டும்மென்று -பிறந்த
எம் வாலிபர்கள்-என்ன பிழை செய்தார்கள்.
செய்யாத தப்புக்கு சில ஆண்டு சிறைவாசம்.
அந்த கொடுமையின் வேதனையை பாருங்கப்பா?
சிறைவாசம் வாடும் பிள்ளையை-பார்க்க.
ஈன்றெடுத்த தாயானவள்-கையில் பணம் இல்லாமல்.
பிச்சை எடுத்து பார்க்கப் புறப்படுகின்றால்
பெற்ற பாசம் சும்மா விடுமா???
எங்கள் தமிழ் இனம் அன்றும்- இன்றும்
வாழ்விடம் இழந்த அனாதைகள் ஆகிவிட்டார்கள்.
ஏர் பிடித்து நிலம் உழுது
வாழ்ந்த எம் தமிழ் இனம்
இன்று பாத்திரம் ஏந்தி-ஒருசான் வயிற்றுக்கு
வீதி ஓரமாய் நின்று பிச்சை எடுக்கும்
காலம் வந்து விட்டதய்யா………….
இந்த அவல வாழ்கைக்கு தள்ளப்பட்டு விட்டோமே.
எம் தமிழ் இனம் வந்தாரை வா என்று
அழைத்து விருந்தோம்பும் பண்பு.
கொண்ட எம் தமிழ்இனம்-இன்று
வா.வா.என்றுநம்ம அழைத்தவர்கள்-இன்று.
நமக்கு விருந்தோம்பல் செய்கின்றார்கள்.
இது காலத்தின் தண்டனையா?-அல்லது.
இறைவனின் தண்டைனையா?
அன்றும் இன்றும் எம் தமிழ் இனம்
வாழ்விடம் இழந்த அனாதைகள் ஆகிவிட்டார்கள்.
இதையும் தட்டிக் கேட்க -யாரும் இல்லையா?????
அடிமைகள் போல வாழ்விடம்
இழந்த அனாதைகள் போல வாழ்கிறார்கள்.
எம் தமிழ்இனம்.